شمال نيوز: هفته دفاع مقدس فرصت مناسبی است تا کی بار دیگر به گذشته و حماسه بزرگ ملت نظر بیندازیم و ببینیم آیا آنچنانکه باید و شاید حق این حماسه بزرگ و مجاهدات شهدا و ایثارگران را به جا آورده ایم یا خیر؟ آیا تنها دفاع مقدس را منحصر به چند بزرگداشت، تقدیر و رونمایی از کتاب و نمایش فیلم و خاطرات رزمندگان و نمایش ادوات جنگی نکرده ایم؟ یا کوشیده ایم فرهنگ پاک و زلال جبهه را تبدیل به اندیشه ای کاربردی کرده و آن را در امور جاری زندگی مصروف نماییم. متأسفانه به رغم شعارهای بسیار آنچنانکه اقتضا میکند فرهنگ دفاع مقدس نه در مدیریت کلان کشور جای دارد نه در سطح روابط اجتماعی، نه در اقتصاد از آن خبری است و نه در سیاست. مهم ترین رکن فرهنگ دفاع مقدس حرکت برای خدا و عمل به تکلیف است و بس. اما در حال حاضر ساده زیستی و اخلاص تبدیل به تجمل گرایی و خوی اشرافی گری و ما و منیت شده است.

حیف و میل اموال عمومی و تصمیم گیری فردی برای بیت المال و تصمیمات هیجانی و احساساتی فراگیر شده است و عقلانیت و معنویت جبهه و جنگ جای خود را به باندبازی و جناحگرایی داده است. فرهنگ جبهه مولد مدیریت جهادی است و این نحوه سلوک، گفتمانی را تولید میکند که به نبست در آن معنا ندارد. در آن فرهنگ، مهم شاد کردن دل امام بود و همه تلاش بر این بود که حرف امام بر زمین نماند. فرهنگ دفاع مقدس، فرهنگ تنگ نظری و انحصارطلبی نبود و نیست و همه اقشار و گروهها و جناحها در آن نقش داشتند و افراد را به بهانه های واهی و موهوم دسته بندی نمیکردند و یاران انقلاب و امام را خط کشی نمی نمودند اما امروز عده ای کاسبکار سیاسی، دلبستگان فقط شعار دفاع از ارزش‌ها را می‌دهند اما هیچ عملی انجام نمی‌دهند، فرعیات بر اصول حاکم شده و به مناسک بیشتر از شعور و فهم اهمیت داده می‌شود.

اما امروز جای آن دارد که ببینیم تا چه اندازه به نصایح امام(ره) و زعیم امت اسلامی توجه داریم و اندیشه قائد انقلاب تا چه اندازه در نحوه اداره کشور نقش دارد و چرا نمی‌کوشیم بن‌بست‌های موهوم و خویش ساخته را با عمل به نصایح امام(ره) و شهدا و رهبر انقلاب از پیش پای خود برداریم. یک بار دیگر جای دارد كه سوال کنیم فرهنگ دفاع مقدس چیست؟ و فاصله‌ ما تا آن فرهنگ متعالی چه اندازه است؟ آیا منش و خوی فردی و اجتماعی‌ ما متأثر از این فرهنگ است؟ یا اینکه به مناسبت هفته‌ای فقط شعاری می‌دهیم و می‌گذریم و ... .