به گزارش شمال نیوز، قهرمانی ایران در این تورنمنت از آن جهت عجیب بود که این تیم با یک نفر کمتر وارد مسابقات شد و تیم نایب قهرمان یعنی ازبکستان هم چهار نشان طلا گرفت اما تیم ایران با یک طلا، یک نقره و چهار برنز بالاتر از ازبکستان ایستاد و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، کسب عنوان ارزشمند قهرمانی را باید به پای درخشش ابوالفضل زارع ملی‌پوش جوان تیم ملی نوشت. 

کشتی اول او مقابل فرنگی‌کار قزاقستانی که حسابی سر و صدا راه انداخت در شرایطی پیش رفت که حریف ۷ بر صفر از او پیش افتاد اما دلاور آملی در پایان این مبارزه حساس نتیجه را ۸ بر۷ به سود خود رقم زد و در نهایت با ضربه فنی حریفش را از پیش رو برداشت.

کشتی دوم در مرحله رده‌بندی مقابل حریف ازبکستانی حسابی خبرساز شد، زیرا اگر زارع این نبرد تنگاتنگ را به حریف واگذار می‌کرد، ازبک‌ها با پنج امتیاز بیشتر عنوان قهرمانی را به نام خود سند می‌زدند اما در این مسابقه زارع دوباره شگفت‌انگیز ظاهر شد و با وجود اینکه پنج امتیاز از حریف عقب بود با اجرای فنون ناب ایرانی تماشاگران را به وجد آورد تا برنده این بازی تعیین کننده لقب گیرد. 

ابوالفضل زارع بعد از این موفقیت بزرگ لحظه شماری می‌کرد تا پس از بازگشت به خانه موفقیتش را با پدرش جشن بگیرد اما او نمی‌دانست خبری تلخ در انتظار اوست. پدری که ابوالفضل را از آمل به تهران رسانده بود تا به همراه تیم ملی راهی یونان شود، در مسیر برگشت به آمل تصادف کرد و جانش را از دست داد.

ابوالفضل وقتی در پایان مسابقات روی سکو رفت تا میهمانان برنامه توزیع مدال، نشان برنز را به گردنش بیندازند تصور می‌کرد در فرودگاه این مدال ارزشمند را به پدرش هدیه خواهد کرد تا گوشه‌ای از زحمات وی را جبران کند اما واقعیت این بود که چشمان پدر برای همیشه بسته شده بود و دیگر نمی‌توانست درخشش ابوالفضل را ببیند.

کادرفنی تیم ملی قبل از مسابقه در جریان این اتفاق تلخ بودند اما به توصیه خانواده ابوالفضل خبر را به او ندادند تا روحیه‌اش را از دست ندهد. ابوالفضل تصور می‌کرد که پدرش همان‌طور ‌که برای بدرقه‌اش به فرودگاه آمده بود در فرودگاه هم به استقبالش می‌آید اما نمی‌دانست که حسرت آغوش پدر تا همیشه به دلش ماند.