شمال نیوز: مازندران را بي شك ميتوان يكي از نخبه پرور ترين استان هاي كشور دانست ، استاني كه سال هاست پاي ثابت محافل علمي كشور است، دانشمندان برجسته اي در سطح جهاني دارد و دانشگاه هايش در زمينه توليد علم بالاتر از بسياري از دانشگاه هاي مطرح جهان ايستاده اند. اما علي رغم بهره مندي از اين سرمايه عظيم در زمينه پيشرفت هاي صنعتي و اقتصادي مغفول مانده و بر اساس سرشماري سال 95در زمينه نرخ بيكاري افراد تحصيل كرده رتبه هشتم را در كشور داراست، كه براي استاني با اين حجم از نخبگان دانشگاهي ، موقعيت استراتژيك و مواهب طبيعي بيشتر به يك بحران شبيه است.

دانشگاه ها از ديرباز مهد صنعت و اقتصاد محسوب مي شدند و وظيفه ريل گذاري قطار پيشرفت صنايع و اقتصاد را بر عهده داشتند ، از اين رو جوامعي كه به گسترش دانشگاه ها توجهي نداشتند در زمينه اقتصادي نيز توفيقي نيافتند. اگرچه گسترش دانشگاه شرط لازم براي پيشرفت اقتصاد است اما شرط كافي نيست و بي شك براي بهره برداري از دانشگاه نيازمند رجوع به آن هستيم .

آموزش عالی كشور پس از پیروزی انقلاب شاهد رشد كمی گسترده دانشگاه ها و مراكز آموزش عالی و به تبع آن تعداد دانشجویان و دانش آموختگان بوده است به نحوی كه در طول سه دهه گذشته، تعداد دانشجویان كشور به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت از حدود 400 نفر به 6 هزار نفر افزایش یافته است و به بركت انقلاب اسلامی امروز با جامعه ای روبه رو هستیم كه بیش از ۱۴ میلیون دانش آموخته دانشگاهی دارد و بیش از پنج درصد از جمعیت کشور دانشجو هستند.

البته همزمان با این رشد كمی گسترده، سرعت رشد علمی كشور نیز افزایش یافت و اكنون نزديك به 20 دانشگاه كشور در رتبه بندي برترين دانشگاه هاي جهان قرار دارند، بیش از 40 مركز رشد و پارك علم و فناوري در كنار بیش از 50 پژوهشكده و پژوهشگاه زیرساخت هایی هستند كه رشد علمی را تثبیت و تقویت كردند و امروز شاهد آن هستيم كه يک چهارم استنادات علمی دنیا از علم ایران انجام می‌شود. در اين بين مازندران كه سهم زيادي از اين پيشرفت علمي را بر عهده دارد به همان نسبت سهم كمتري از پيشرفت هاي صنعتي و اقتصادي برده است.

آنچه امروز در مازندران با آن مواجه هستيم به نوعي در خود ماندگي دانشگاه و دانشگاهيان است. اگرچه دانش و دانشمندان بومي زيادي در دانشگاه هاي استان تربيت شده اند اما متاسفانه بخش زيادي از آن ها در دانشگاه ماندند و در بكارگيري آن ها در حل مشكلات اين خطه غفلت صورت گرفته است كه حاصل آن پديده ايست كه شايد بتوان آن را فرار مغزها از استان و جذب استعداد هاي مازندران در ديگر استان ها تلقي كرد در نتيجه اين روند متاسفانه امروز شاهد آن هستيم كه مازندران بيش از هر استان ديگري از فرار مغزها آسيب مي بيند .

با نگاهي به استان هاي صنعتي كشور ميتوان ديد رشد صنعتي و اقتصادي اين استان ها همگام با ورود دانشگاه به صنعت و اقتصاد در اين استان ها اتفاق افتاده و در يك رابطه دو سويه منجر به رشد تؤمان صنعت، اقتصاد و دانشگاه در آن مناطق شده.اهميت رجوع به دانشگاه ها و فرهيختگان دانشگاهي در حل مشكلات جامعه به حدي است كه رهبر معظم انقلاب علاج دردها و مشکلات کشور را در پیشرفت علمی مي دانند و مي فرمايند به علمی نیاز داریم که بتواند مشکلات کشور را حل کند و با شناسایی نقاط کور بخشهای مختلف، برای مواجهه با آنها راه حل علمی ارائه کند. ايشان راه حل اصلي ترين مشكلات كشور يعني تحريم ها و ركود توليد را در دانشگاه ها ميدانند و ميفرمايند «جستجوی راههای علمی برای شکستن تحریمها» و «تحقق رونق تولید» از مسائلی است که استادان دانشگاهها باید با اراده محکم به آنها ورود کنند. بدون شك قطار پيشرفت استان نيز از همين ايستگاه عبور ميكند و اين نسخه عملي راهكاري مطمئن براي شكوفايي اقتصادي و صنعتي مازندران در گام دوم انقلاب است.

ناگفته پيداست كه ارتباط دانشگاه با جامعه نيازمند تحول جدي در آموزش عالي و تربيت فرهيختگان مطالبه گر ميباشد كه تحقق این امر نیازمند آن است كه به تعبیر رهبر معظم انقلاب، خودباوری، امید به موفقیت و حركت جهادگونه با یكدیگر همراه شوند. امروز می توانیم از طریق بازآرایی نظام دانشگاهی استان بر سه محور اصلی افزایش كیفیت آموزش، هدایت تولید علم و فناوری به سمت حل نیازهای اساسی كشور و برقرار كردن هر چه بیشتر پیوند میان دانشگاه و جامعه اين ظرفيت و سرمايه عظيم استاني را از بالقوه به بالفعل تبديل كنيم.