شمال نیوز: سوالی اساسی ذهنم را درگیر کرده که چرا مدیران و مسوولان قبل از نشستن به تخت مسوولیت، ندای خدمت سر می‌دهند ولیکن پس از آن که اصطلاحا خرشان از پل گذشت همه چیز را به باد فراموشی می‌سپارند، به این ترتیب است که وقتی به جای پیشرفت و ترقی مدام در حال درجا زدن و بدتر از آن افول و پس رفت هستیم اصلا هیچ جای تعجبی نباشد.

برخی نمایندگان که امید واقعی ملت برای اصلاح وضعیت و اصلا نماینده دل‌ها و زبان آنها هستند وقتی به جای تفکر و عمل برای رفع معضلات شهر خود تنها به فکر منافع، حفظ و تثبیت جایگاه خود هستند غیر از این را هم نمی‌توان انتظار داشت.

برخی هر چند معدود اما دلخراش، با رانت، خیانت و دست‌درازی به بیت‌المال و برخی دیگر با ارتباطات، نفوذ و قدرت خود سعی دارد خودی نشان بدهد و از گردونه مسوولیت‌گریزی و میز دوستی خارج نشوند. شاید هم در این بین ما دچار کج‌فهمی شده که به صاحبان این میز مثلا خدمت چشم امید بسته‌ایم چرا که در واقع گویی این میز تنها وسیله‌ای برای نیل به اهداف شخصی است و لاغیر.

مردم برای خود در مجلس نماینده انتخاب و دل خوش می‌کنند به وعده هایی که برای شنیده شدن و رفع دردها و رنج‌هایشان داده شده ولی افسوس حل و فصل که هیچ از اول گوش شنوایی هم در کار نبوده است. اصلا شاید هم نقاط ضعف شهرستان‌ها متوجه نمایندگان نیست البته اگر هم باشد دخالت در انتصابات و رایزنی‌ها برای عزل و نصب‌ها دیگر وقت و زمانی برای فکر و برنامه‌ریزی در جهت ترقی و پیشرفت که پیشکش حداقل برای حل مشکلات موجود باقی نمی‌گذارد.

اینکه به چه علت مسوولی در طول دوره خدمتش تنها به فکر قدرت‌نمایی و اعمال فشار به زیردستان و معاونان خود برای برهم زدن ترکیب ساختارها چه با عملکرد و کارنامه خوب و چه بد باشد خود جای بسی تامل و بحث دارد اما بی‌تردید دود این گونه حرکات ناشایست تنها به چشم مردمی خواهد رفت که تنها گناهشان اعتماد به نماینده‌ای است که بنا بود به فکر همین مردم باشد نه جا پا سفت کردن برای آینده.

شاید هم ایراد کار جای دیگری است که چارچوب وظایف مدیران مشخص نبوده و دستگاه‌های نظارتی چشم بر کاستی‌ها بسته و دست‌درازی‌های این چنینی را کوتاه نکرده و فقط باعث مشوش و مکدر ساختن خاطر و آرامش مردم می‌شوند.

این بار اما در هفته های گذشته داستان سریالی عزل و نصب‌ها گریبان آموزش و پرورش را گرفت و متاسفانه با وجود عملکرد خوب و قابل قبول این نهاد در طی دو سال اخیر در برخی شهرستان ها تصمیمی ناگهانی با شایعاتی جسته و گریخته از چندی قبل به تغییر ریاست آموزش و پرورش برخی شهرستان ها و مناطق ، آن هم در خفا و سکوت رسانه‌ای و خبری گرفته شد.

در هر صورت آنچه که نباید رخ داد اما دست‌اندرکاران این ماجرا به خوبی آگاه باشند که درباره مساله آموزش فرزندانمان ذره‌ای کوتاه نیامده و اگر تا به امروز با همه وقایع خوب و بد، خواسته و ناخواسته کنار آمده دم بر نیاوردیم اما این بار سکوت نخواهیم کرد که کار به شریان اصلی و شاهرگ یعنی تربیت نسل جدید رسیده است.

آموزش و پرورش قلب جامعه است، نقطه بحرانی و حساس تمامی خانواده‌ها حال که ناخواسته تن به این تغییر آن هم در حیاتی‌ترین بخش جامعه داده‌ایم باید با حفظ موفقیت‌های پیشین بیش از پیش و البته در میان همه حوزه ها بدرخشیم، صواب است که مسوولان این حوزه نهایت تدبیر، درایت و عزم خود را هر چه تمام‌تر به کار بسته تا این وظیفه خطیر را با موفقیت سپری کنند که اگر چنین نشود متاسفانه باید پذیرفت که این دست از تصمیمات برای بهبود کیفیت و عملکرد دستگاه‌ها و شایسته‌سالاری نبوده و تنها رقابتی است مشمئزکننده برای حفظ پست و مقام و دخالت‌های بی‌حد و بی‌جا در بخش‌های مختلف.