شمال نیوز: بهزاد پورمحمد - اگر نیم نگاهی به غرب مازندران داشته باشیم و سفری به این منطقه خاص کشور کنیم، شاهد آن خواهیم بود که ظرفیت‌های بکر و بالقوه‌ای در این منطقه نهفته است که تاکنون به علل مختلف درون استانی و ملی، از این قابلیت‌ها یا استفاده نشده یا به بالفعل تبدیل نشده است.

دوری از مرکز استان از یک طرف، مشقت و سختی راه و انجام سفرهای سمبلیک، غیرمثمر، با عجله و کوتاه مدت برخی مدیران ارشد استانی و ملی، آن هم تنها برای رفع تکلیف از یک سو و عدم توزیع عادلانه اعتبارات و منافع استانی و ملی و سهم اندک غرب مازندران، سهم کم غربی‌ها در بین مدیران ارشد استان برای احقاق حق مردم این منطقه و بسیاری از عوامل متعدد دیگر باعث آن شده اگر در هر محفلی در غرب استان بنشینیم یا از ظلم مرکز‌نشینان استان به این منطقه با ارزش کشور سخن داشته، یا خواستار جدایی از مازندران و ایجاد استانی ساحلی با هدف استقلال و رشد به همراه مناطق و مردم شرق گیلان هستند.

ولی در کنار همه این مسائل، آنچه که از همه مهم‌تر است نجابت و فهم و ادب مردم غرب استان همچون سایر مناطق مازندران است که همواره با مسؤولان ارشد استان همراه بوده و با وجود گلایه‌های متعدد همیشه با نظام، انقلاب و دولت همراه و همگام بوده‌اند.

عدم حضور تأثیرگذار (که بیشتر سفرهای برخی مدیران ارشد استانی و ملی کوتاه‌مدت، مقطعی، با عجله و شتاب‌زده بوده است) مدیران ارشد استانی به‌ویژه استاندار و معاونانش و مدیران و روسای ادارات کل استانی در سنوات گذشته در این منطقه برای رفع تنگناها، مشکلات و ارائه راهکارهایی برای توسعه و بهره‌مندی از توانمندی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه آن از یک سو و طولانی بودن مسیر دسترسی غربی‌ترین نقطه استان یعنی رامسر تا مرکز استان (حدود 270 کیلومتر که معادل فاصله تهران تا ساری است) برای پیگیری مشکلات و نیازهای مردم غرب استان که پس از ساعت‌ها طی مسیر و رسیدن به مرکز استان در بسیاری موارد مواجهه با عدم پاسخگویی مناسب دستگاه‌های اجرایی استانی می‌شوند، تنها بخشی از گلایه‌های مردم غرب استان است.

با تحلیلی گذرا از وضعیت، بایدها و نبایدهای غرب استان به شرح مطالب آتی، امید داریم مسؤولان ارشد ملی و استانی به‌ویژه استاندار جدید مازندران و تیم کاری ایشان در آینده توجه بیشتر و اثرگذارتری به این منطقه که نگین کشور است، داشته باشند.

طبیعی است هر گونه سرمایه‌گذاری و توجه به غرب مازندران باعث رشد و توسعه استان و اقتدار این سرزمین پهناور در سطح ملی خواهد شد. هر چند که عدم توجه موثر به غرب مازندران در آینده نیز همچون گذشته شعار جدایی این منطقه ارزشمند استان از خطه سرسبز مازندران را تقویت خواهد کرد.

1- صنعت گردشگری و توسعه زیرساخت‌های آن: با وجود ظرفیت‌های زیاد گردشگری و صنایع دستی در غرب مازندران و مواهب خدادادی این منطقه از ساحل تا کوه، متأسفانه اندک توجهی به این منطقه در حوزه گردشگری و توسعه زیرساخت‌های آن شده است، در حالی که صنعت گردشگری استان عمدتاً متمرکز در غرب مازندران بوده و توجه و حمایت از آن برای رفاه عمومی مسافران و گردشگران و نیز اشتغال ساکنان بومی و کسب درآمد زیادتر باید شتاب بیشتری داشته باشد.

2- کشاورزی غرب استان: غرب مازندران دارای ظرفیت‌های ویژه توسعه کشاورزی از جمله در بخش صنعت مرکبات، چای، برنج، کیوی و ... بوده که عدم حمایت موثر از کشاورزان این منطقه باعث تبدیل بخش وسیعی از اراضی آنها به ویلانشینی شده است و عدم حمایت از کشاورزان و عدم نظارت بر اراضی کشاورزی این منطقه در آینده آن را با خطر بزرگی مواجهه خواهد کرد.

از سوی دیگر غرب استان دارای ظرفیت‌های بالایی برای پرورش گل و گیاه هم برای مصارف داخلی و هم برای صادرات است که متاسفانه با وجود استقبال مردمی حمایت از مردم در این بخش بسیار ناچیز است.

3- صنایع تبدیلی و کارخانجات کوچک: همواره به بهانه توریستی بودن این منطقه و یا حفظ محیط زیست شاهد عدم حمایت از صنایع تبدیلی و کارخانجات موجود و مورد نیاز غرب مازندران بوده و همین بستری که می تواند باعث اشتغال جوانان باشد، به تدریج به علت عدم برنامه‌ریزی مناسب و عدم حمایت، بجای توسعه و تقویت در حال تعطیلی است.

4- راه‌های ارتباطی و حمل و نقل: روند کند توسعه طرحها و پروژه‌های عمرانی و عدم برنامه‌ریزی و اجرای بسیاری از طرح‌های عمرانی مورد نیاز این منطقه از استان، به‌ویژه روند کند توسعه جاده کناره، اتوبان تهران ـ شمال، توسعه فرودگاه نوشهر و رامسر، فقدان کمربندی در بیشتر شهرهای غربی استان و مواردی از این قبیل باعث مشکلات فراوانی برای ساکنان این منطقه و مسافران و گردشگران شده است که عدم توجه جدی به آن توسعه غرب مازندران در سایر بخش‌ها را نیز با مشکل مواجهه خواهد کرد.

5- زباله و مشکلات فراوان آن: وعده‌ای که سال‌ها است هر استاندار و معاون عمرانی وی برای رفع مشکل آن داده و می‌دهند، شعاری که تنها وقتی مسافران و گردشگران نوروزی و تابستانی وارد غرب مازندران می‌شوند و انبوهی از زباله را به عنوان ارمغان (برای شهرداری‌ها، شورهای اسلامی، دهیاری‌ها، ادارات راه و محیط زیست و منابع طبیعی) به‌جا می‌گذارند، در تبلیغات مدیران آن را می‌بینیم ولی تاکنون آنچه مانده است، عدم برنامه‌ریزی مناسب و ریشه‌ای برای تفکیک زباله از مبدا (در بیشتر سکونت‌گاهای شهری و روستایی) و بازیافت اصولی و مناسب آن است.

6- سیل، آبگرفتگی، رانش زمین: غرب مازندران به‌دلیل موقعیت و وضعیت جغرافیایی با داشتن رودخانه‌ها، آبراهه‌ها و مسیل‌های خروشان فراوان و تمرکز جمعتی در بیشتر مناطق مختلف آن، همواره در معرض خطر سیل و آبگرفتگی و رانش‌های مکرر زمین است که با وجود اقدامات انجام شده در مناطق مختلف آن این اقدامات بسیار ناچیز بوده و اجرای طرح‌های پیشگیرانه از سیل، آبگرفتگی معابر شهری و روستائی (تمامی سکونت‌گاه‌ها) و رانش زمین ضرورت اجتناب‌ناپذیر این منطقه است. هر چند که زیرساخت‌های مهار آب‌های سطحی و استهسال و بهره‌برداری آب رودخانه‌ها در غرب مازندران ناچیز است و باید به آن توجه ویژه‌تری شود.

7- عدم وجود دفتر منطقه‌ای ادارات کل در غرب مازندران: تمرکز ادارات کل در مرکز استان (به‌جز یکی دو مورد)، دوری راه برای سفرهای مدیران ارشد استان به این منطقه که این سفرها عموماً شتاب‌زده، با عجله و به علت وقت اندک در بسیاری موارد بی‌اثر است و عدم امکان تردد دائمی مسؤولان و ساکنان محلی غرب برای پیگیری مشکلات خود از مرکز استان بخاطر دوری راه و خطرات جاده ای آن، ضرورت ایجاد دفتر منطقه ای تمامی ادارات کل اجرایی استان در سطح یک معاونت را بیش از پیش نمایان می‌کند.

مشکل مسؤولان و مردم غرب مازندران دفتر منطقه‌ای استاندار در غرب نیست، چون که اولاً فرمانداری تنکابن فرمانداری ویژه بوده و تمامی فرمانداری‌ها عملاً دفاتر استانداری در هر شهرستان نیز محسوب می‌شوند، مشکل غرب استان عدم تفویض برخی از اختیارات استاندار، معاونان ایشان، مدیران کل ستادی استانداری و مدیران کل و روسای دستگاه‌های اجرایی استانی به روسا و مسؤولان محلی است.

بهتر است به‌جای دفتر منطقه‌ای استاندار در غرب استان که مردم این منطقه نیز می‌دانند جایگاه استاندار جایگاه سیاست‌گذاری، نظارتی
و برنامه‌ریزی است و ایشان باید پیگیر امور استان در پایتخت نیز باشند و وقت او همچون طلا ارزشمند است و امکان حضور مرتب ایشان در غرب استان نیست، پس بهتر است از حرکات سمبلیک، مقطعی و بی اثر پرهیز شود و حضور موثرتر مدیران کل در این منطقه و فعال شدن دفاتر منطقه ای دستگاههای اجرائی و ادارات کل ستادی استانداری در سطح معاونت مد نظر استاندار محترم و تیم کاری ایشان قرار گیرد.

8- سهم اندک غرب مازندران در بین مدیران ارشد استان: شاید با بازنگری، غربالگری و توزیع عادلانه مدیریت ارشد استان در دوره جدید مدیریت استانداری در بخش های مختلف بخصوص در سطح استانداری و ادارات کل تأثیر گذار برای اثر بخشی بیشتر مدیران غربی در سطح استان، پیگیری امور غرب استان بهتر انجام شود و بخشی از موانع توسعه ای و مشکلات مردم غرب استان برطرف شود.

9- توزیع عادلانه اعتبارات و منافع استانی و ملی: گرچه سهم منافع و اعتبارات استان از منابع و اعتبارات ملی بسیار اندک است، ولی همین اعتبارات اندک نیز در سطح استان در سنوات اخیر و گذشته چنان ناعادلانه در بخشهای مختلف توزیع شده است که همواره گلایه های شدید نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی، مدیران دستگاه‌های اجرایی شهرستانی و ساکنان این منطقه از استان را به کررات به همراه داشته است. رسیدگی به این موضوع و برقراری عدالت حداقل خواسته مردم غرب استان از استاندار است.

چند وقت پیش عزیزی از من پرسید شما گرایش‌تان غرب استانی است یا خیر، بنده در پاسخ جواب دادم من افتخارم تمام استان مازندران و مردم خوبش است و من همراه مردمی خواهم بود که در هر نقطه از استان به آنها ظلم شود و نسبت به آنها بی عدالتی حاکم باشد، خواه این منطقه غرب استان باشد یا شرق آن.

در سال گذشته نیز در یک گفت‌وگوی کوتاه با استاندار وقت مازندران در یکی از شهرهای مازندران به ایشان گفتم به غرب مازندران خوش آمدید، ایشان فرمودند: آقای .... من به غرب استان زیاد سفر می‌کنم، گفتم اثرات سفر شما و مدیران ارشد شما به این منطقه چقدر بوده است، آیا مردم و ساکنان غرب استان آن را حس می‌‌کنند؟!!!

انشاالله در آینده با عدالت محوری بیشتر آقای اسلامی استاندار غیربومی مازندران و تیم کاریشان که امید داریم با غربالگری مناسب تیمی مجرب و توانمند انتخاب کنند، به تدریج شاهد توسعه زیرساخت‌ها و رفع عقب‌ماندگی‌های غرب مازندران، رفع دغدغه‌ها و مشکلات ساکنان این منطقه و کم رنگ شدن شعار جدایی غرب استان برای ایجاد استانی ساحلی و مستقل در شمال کشور باشیم، چون که همه می‌دانند غرب استان نگین مازندران است و جدایی غرب از استان هر چند برای ساکنان بومی ارزشمند و موثر خواهد بود، ولی در کل برای استان مازندران مناسب نیست.

این یادداشت به نحوی حرف دل مردم و مسؤولان بومی غرب مازندران به مسئولین استانی و ملی و آنهم به بهانه سفر کوتاه مدت آقای اسلامی استاندار محترم مازندران به شهرستان رامسر در تاریخ 20 آذر ماه 1396 و شناخت بیشتر ایشان از مشکلات، تنگناها، ظرفیت‌های غرب استان است. زیرا همچون گذشته بیم آن می‌رود برخی از مدیران همراه ایشان و یا مدیران استانی، واقعیت‌های نهفته غرب مازندران را برای ایشان نمایان نکنند و با رنگ و لعابی زیبا آن را به گذر زمان واگذار کنند.