شمال نیوز: برنامه ششم توسعه رغمارغم تمامی حرف و حدیث ها و باید و نبایدها سرانجام از سوی دولت تدبیر و امید برای تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردید.

ضمن سپاس از دولت محترم و انتظار از مجلس مکرم برای دقت وافی و کافی جهت بررسی این لایحه نه به عنوان یک کارشناس در این حوزه بلکه به عنوان یک ایرانی که بی تردید سهمی از زشت و زیبا یا ضعف و قوت این برنامه خواهد داشت وظیفه خود می دانم در پیوند با آن به اظهار نظر بپردازم باشد که صاحب نظران نیز این گونه بیاندیشند و با تحلیل علمی و منطقی و نه سیاسی و جناحی چراغی بیافروزند فرا راه مجلس محترم شورای اسلامی تا حاصل تلاش نمایندگان معزز پیرامون این لایحه مرضی رضای خداوند سبحان و ملت مومن و خداجوی قرار گیرد.

در تبصره 24 برنامه مورد اشاره در پیوند با حقوق و پاداش و مزایای بازنشستگانِ بزرگوار دولت تصمیماتی اتخاذ شده است که در همان خوانش نخست نفس کارمندان و کارگران را از شاغل تا بازنشسته به شماره می اندازد، تپش قلب و دل را به درد می آورد. اگر اکنون پرداخت حقوق این قشر بشدت نیازمند حمایت از میانگین حقوق دو سال پایان محاسبه می شود در کمال شوربختی طبق تبصره پیش گفته پرداخت حقوق بر مبنای محاسبه میانگین حقوق پنج سال آخر انجام خواهد شد و این یعنی کاهش چشمگیر حقوق کارکنانی که با میانگین دو سال هم زندگی را با مشقت سپری می کنند!

غم انگیزتر آنکه پاداش پایان خدمت بازنشستگان شریف که هم اینک بر اساس یک ماه حقوق پرداخت می گردد بر اساس همین تبصره به یک سوم ماه یعنی ده روز تقلیل پیدا خواهد کرد!

این تصمیمات اسفبار در حالی گرفته شده اند که دولت محترم بیشتر و بهتر از همه از شرایط سخت کارکنان و بازنشستگان خود اطلاع دارد و بطور طبیعی و منطقی اولین انتظار قشر گرانسنگ مورد بحث از دولت این است که برای کاهش دشواری های معیشتی آنها برنامه ریزی شود و نه افزایش باور نکردنی این دشواری ها!

آیا مستحضر نیستید که این اندک پاداش پایان خدمت برای بازنشستگان که سالها آرزوی آن را می کشند به چه زخم هایی زده می شود؟

برای پدری بازنشسته، هزینه بیماری همسر و فرزندش می شود که از پس هزینه های سنگین درمانی آن بر نمی آید و در آرزوی بازنشستگی و آن مبلغ پاداش است تا بخشی از هزینه درمان جبران گردد!

برای پدری دیگر، هزینه خرید یک خودروی ارزان قیمت بی کیفیت داخلی می شود تا بدست پسر تحصیل کرده بیکارش سپرده شود تا با آن خرج زندگی تازه آغاز کرده اش تامین شود!

برای پدری دیگر، پیش پرداخت خانه اجاره ایش می شود که دیگر با بزرگ شدن فرزندان مجبور به تعویض آن است؛ برای پدری دیگر خرج عروسی پسر بیکارش می شود؛ برای مادری سرپرست خانواده خرج جهیزیه دختر دم بختش می شود که خجالت می کشد بگوید ندارم تا دخترم را به منزل بخت بفرستم و شاید هم برای پدری دیگر خرید خودرویی برای مسافرکشی یعنی شغل بعد از دوران بازنشستگی بسیاری از کارمندان برای تأمین بخشی از هزینه های سنگین و کمرشکن امروز.

بسیار شگفت آور است چگونه چنین سهل و آسوده در جهت قطع بخشی از مستمری و پاداش عادلانه محرومان دردمند جامعه تصمیم می گیرند؟

انتطار جامعه شریف کارمندان و کارگران و فرهنگیان از فرد فرد نمایندگان شریف مجلس شورای اسلامی، شورای محترم نگهبان و صد البته رسانه های گروهي که رسالت مقدس تنویر و آگاهی افکار عمومی را بر دوش می کشند این است پیرامون حمایت از کارمندان و بازنشستگانِ گرانقدری که عمر و جوانی خویش را صرف خدمت به جامعه کرده اند لحظه ای و ذره ای درنگ نورزند.

در پایان نیز از دولت تدبیر و امید توقع آن داشته و داریم گونه ای تصمیم سازی نکند و لایحه و تبصره ای ننویسد که عدم تدبیر برای کاهش دشواری ها را در باورها بارور کند و براستی خواب های سی ساله کارمندان را که برای پاداش بازنشستگی می بینند تا مرحمی باشد بر گوشه ای از هزاران زخم شان و ذره ای از گرفتاری هایشان را و لاجرم این مصرع شعر زبان حال جمله آنان است که:

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
پس نگذارید مصرع دوم آن هم شامل حالشان گردد که:
خود غلط بود آنچه می پنداشتم

يا علی
سعید نجاریان ساروی