شمال نیوز : سید جابر حسینی سیاهدشتی : برنج، محصولی استراتژیک که به نوعی میتوان آن را شناسنامه و هویت مازندران دانست کمتر کسی را میتوان یافت که با شنیدن نام مازندران به یاد شالیزار های سرسبز و خوش عطر و بو مازندران نیوفتد.

مازندران با داشتن 480 هزار هکتار سطح زیر کشت محصولات زراعی و نزدیک به 5 میلیون و 600 هزار تن تولید رتبه اول سطح زیر کشت کشور را داراست که سالانه  برنج 25 میلیون ایرانی را تامین میکند.

اکنون اما این هویت مازندران که با زحمات بی شمار کشاورزان شمالی و با وجود مشکلات فراوان چون کمبود آب زراعی و نگرانی های عرضه و فروش در بازار تولید میشود با تهدید های جدی روبروست ،تهدید هایی همچون واردات بی رویه که به دلواپسی جدی کشاورزان بدل شده .

این نگرانی ها از سوی کشاورزان و بی توجهی به تولید برنج موجب شده تا روستاییان مازندران به فروش اراضی کشاورزی خود بپردازند و خود را از دغدغه ی کاشت و داشت و برداشت این محصول دور کنند.

به نظر میرسد مازندران که از دیرباز در صنعت نیز حمایت چشمگیری از سوی پایتخت نشینان دریافت نکرده در کشاورزی نیز با بی لطفی پایتخت نشینان در آستانه نابودی قرار گرفته که نتیجه این فرایند را میتوان به وضوح در جایگزین شدن زمین های زراعی با ویلاهای تفریحی دید. بطوریکه سطح زیر کشت برنج مازندران از 240 هزار تن به 30 هزار تن کاهش یافته و با روند صعودی افزایش قیمت زمین ناشی از این فرایند شاهد افزایش تغییر کاربری همین زمین ها هستیم.

چرا واردات ؟

بی شک یکی از دلایلی که میزان ورود رسمی و غیر رسمی برنج بیش از نیاز و مصرف کشور این است که سرانه مصرف برنج همواره با ابهاماتی در کشور همراه بوده و این موضوع موجب شده میزان واردات برنج و نیاز به برنج خارجی از نظر مسوولان متفاوت باشد، از این رو برخی وارد کنندگان از موقعیت و فضای این اختلافات برای واردات هرچه بیشتر این محصول سو استفاده میکنند ، بطوری که طبق آمار واردات ،سال گذشته حدود 745 هزار تن و از ابتدای امسال 191 هزار تن برنج وارد شده.

انجمن برنج ایران، وزارت جهاد و مرکز تحقیقات برنج معتقدند سرانه مصرف برنج  36تا 37 کیلو در سال برای هر ایرانی است ، اما گروه دیگری بر این باورند که سرانه مصرف 46 تا 47 کیلوگرم برای هر نفر میباشد، این اختلاف نظر ها ابهاماتی را ایجاد کرده که دود آن در نهایت به چشم کشاورز میرود و مردم نیز کم کم طعم و بوی برنج ایرانی را از یاد خواهند برد.

مدت هاست که شاهد واردات بی حساب برنج های بعضا ناسالم از هند بعنوان اصلی ترین مبدا واردات برنج ایران ، پاکستان ، امارات و حتی چین هستیم که علاه بر ضربات جبران ناپذیری که بر پیکره کشاورزی استان میزند سلامت و کیفیت زندگی مردم را نیز به مخاطره انداخته است ، تا جایی که در سال گذشته موضوع واردات برنج های ناسالم حتی به مجلس هم کشیده شد.

انعکاس دغدغه های های شالیکاران را شاید بتوان در درگیری لفظی چندی پیش یوسفیان ملا نماینده آمل بعنوان دومین تولید کننده برنج سفید مازندران با معاون وزیر جهاد کشاورزی دید که به گفته عباسی نماینده رودسر علت آن واردات بی رویه برنج و تعرفه مالیاتی وارد کنندگان بوده است که با توجه به کاهش تعرفه از 150 درصد به 40 درصد طی سال های 86 تا کنون نیاز به  بررسی های کارشناسی دارد.

هم اکنون میزان نیاز کشور3 میلیون تن و میزان تولید حداقل 2.2 میلیون تن در سال میباشد که با توجه به کشت دوباره این محصول پس از برداشت امکان افزایش این عدد نیز وجود دارد، که میتوان با ایجاد توازن بین واردات و تولید منافع هردو طرف تولید کننده و وارد کننده  را تامین کرد.اما با توجه به اینکه وزارت جهاد کشاورزی همزمان با عهده دار بودن تولید وظیفه تنظیم بازار را نیز بر عهده دارد شاهد  رو در رو قرار گرفتن  وزارت جهاد با کشاورزان و تولید کنندگان داخلی خواهیم بود .

در سال های اخیر بسیاری از ظرفیت های کشاورزی از واردات بی رویه لطمه دیده و هزینه هایی که باید صرف زیر ساخت های کشاورزی میشد به ضرر و زیان تبدیل گشت .

اکنون اما دولت با ممنوع اعلام کردن ثبت سفارش و واردات برنج به منظور حمایت از تولید داخلی و کشاورزان و اعلام اینکه از پایان تیر ماه حتی یک کیلوگرم برنج به کشور وارد نشده امید تازه ای را در دل کشاورزان و مردم مازندران زنده کرد که در صورت ادامه میتواند گامی بزرگ و تدبیری موثر از دولت تدبیر و امید برای بهبود شرایط کشاورزان این خطه باشد.