روزخليج فارس عنوان و مناسبت شايسته اي است که جمهوري اسلامي ايران براي دفاع از هويت تاريخي خود و بخشي از ماهيت فرهنگي ملت ايران در برابر توطئه سياسي برخي از دولتهاي عربي در دو دهه اخير، آن را مبناي يک حرکت ملي قرار داده است.
عنوان اين روز ملي مؤيد حرکتي فراگير و فرهنگي است در پاسخ به تلاشهايي هماهنگ شده براي زدودن هويت خليج هميشه فارس و قلب و تحريف اين نام متکي به تمدن ايراني در تمامي اسناد موجود و متقن بين المللي.
تلاشهاي مصرانه برخي از کشورهاي عربي براي تحريف اين نام ثبت شده بين المللي با صرف هزينه هاي هنگفت و دسيسه هاي هماهنگ و همراهي شده، هم برآمده از اغراض سياسي برخي از عوامل بيروني و تحريک کننده اين کشورها و دولتهاي خرده پاي منطقه بوده و هم فرصت سوداگرانه اي براي آنان به منظور دست و پا کردن هويت و ريشه هاي تاريخي نداشته اي است که خلا هويتي و شناسه اي آنان را از مسير اين سرقت فرهنگي پر کند.
تمايل برخي از کشورهاي عربي حاشيه خليج فارس براي اين تحريف فرهنگي در ادوار مختلف با غلظتهاي متفاوتي بروز و ظهور داشته است، اما در سالهاي اخير عوامل متعددي به سازمان يافتگي اين تلاشها منجر شده است که تحريک و ترويجهاي بيروني براي آسيب رساندن به بخشي از هويت ملي و تاريخي ملت ايران به عنوان جزئي از يک هجمه فرهنگي کلان و فراگير، از ريشه هاي اصلي آن به شمار مي رود.
امروزه بحث هويت در روابط بين الملل يک مؤلفه کليدي و ارزش آفرين به شمار مي رود و کشور ايران با سابقه تاريخي و تمدن غني چندين هزار ساله خود، در منطقه خاورميانه نامي تعيين کننده و اثرگذار است. براي اين تأثير همين نشانه بس که مهمترين و استراتژيک ترين خليج و تنگه جهان نامي پارسي را به اتکاي تمدن سرزمين شمالي اش يدک مي کشد و هويت محيط پيراموني خود را معرفي مي کند.
دو گروه از کشورها تمايل به اين تحريف تاريخي و فرهنگي دارند و دراين مسير حرکت مي کنند، دسته نخست اميرنشين ها و دولتهاي عربي حاشيه جنوبي خليج فارس هستند که به واسطه برخي تحولات سياسي خود را در موقعيتي مي پندارند که قادر خواهند بود سطحي از جابجايي هژموني و قدرت را در منطقه ايجاد کنند و جايگاه و نسبت خود را در معادلات منطقه اي برابر قدرت برتر ايران بالا بکشند و گروه دوم شماري از کشورهاي غربي هستند که با حمايت ضمني و همراهيهاي عملي نظير تحريف نام خليج فارس در برخي ازاسناد، کتابها و مقاله هاي مرجع يا در کنفرانسها و نشستهاي بين المللي در جبهه مقابل ايران قرار گيرند و بر تعداد پرونده هاي باز مقابل دستگاه ديپلماسي و فرهنگي کشورمان بيفزايند.
بي شک اوج گيري نمودار اين هجمه، تحت تأثيرعوامل متعدد سياسي قرار دارد و با وجود حساسيت جمهوري اسلامي در مقابله با اين تحريف، فروکش خواهد کرد و اندک تحولي در تعاملها و روندهاي سياسي جهان، اين موج انحرافي را درهم خواهد شکست.
نکته حايز توجه در اين مواجهه فرهنگي و هويتي اين است که برخلاف تصور عوامل تحريک کننده اين ماجرا در امکان بهره برداري از خلع عناصر هويتي و ملي ايرانيان به عنوان بخشي ازيک پروسه تهاجم فرهنگي کلان، چنين تحرکاتي موجب آن گرديده که تمامي آحاد و ارکان تمدن و ملت ايران در داخل و خارج از مرزها با درک ماهيت اين دست اندازي به هويت ملي و توطئه سياسي، حسي مشترک در دفاع از نمادهاي فرهنگي کشور را به وجود آورده و حرکتي ملي و فراگير را براي مقابله و ايستادگي در برابر اين هجوم شکل دهند.
اگر دشمنان جمهوري اسلامي ايران گمان مي کردند با ايجاد گسست در عناصر هويت فرهنگي و ملي کشوري چون ايران و تزريق و جايگزيني عناصر بيگانه و ناهمگن مي توانند زمينه بروز تشتت و رخنه در خرده فرهنگها و گروه بنديهاي متأثر از واگرايي فرهنگي را فراهم آورند، تجربه سالهاي اخير يک بار ديگر ثابت کرد ملت ايران به عنوان هويتي واحد که خرده فرهنگهايش طي تاريخي هزاران ساله، جايگاه خود را در بدنه اي واحد به درستي يافته اند، در مقابل هر تهديد سازمان يافته اي از اين دست در قواره همان پيکره واحد نمايان خواهند شد.
امروز شاهد آن هستيم که تمامي اقشار ايراني از هر قوميت و نژاد، با هر زبان و مذهب، همه گروه ها و دسته بنديهاي سياسي و حزبي اعم از مخالف و رقيب، حتي عناصر و گروه هايي که در خارج از کشور با نظام جمهوري اسلامي ايران در تعارض هستند و با آن دشمني مي ورزند، در مقابل اين موضوع اتحاد کلمه دارند و بر دفاع در مقابل اين تحريف تاريخي و جعل هويتي تأکيد مي کنند.
بنابراين، دسيسه اي که براي ايجاد نفاق و انشقاق فرهنگي و سياسي در کشور ما طراحي شده بود، به عاملي براي وحدت و همگرايي مجدانه و مؤثر ملت ايران در مقابل دشمنان بدل شده و موقعيت برتر و قدرت و نفوذ تمدن ايراني و اسلامي ما را به نمايش گذاشته است.
خوشبختانه اقدامها و تحرکات به موقع و سريع دستگاه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران و تأکيد دولت بر هدايت واکنش افکار عمومي داخلي و به کارگيري درست ظرفيتهاي علمي، پژوهشي، دانشگاهي و فرهنگي در کنار و همسو با ملزومهاي محيط ديپلماسي و تعاملهاي بين المللي، در اين رويارويي آثار چشمگيري داشته است.
برپايي سمينارها و همايشهاي ملي، شکل گيري موج خودجوش حمايت وبلاگ نويسان و حرکت آنها در مسير معرفي و ارائه نشانه هاي هويتي خليج هميشه فارس و واکاوي ريشهها و هدفهاي اين تحريف تاريخي، تعيين روز ملي خليج فارس و جشنواره ها و گردهمايي هاي مختلف و نامگذاري ابنيه، خيابانها و... طي مدت کوتاهي نام خليج فارس را به يکي از لغات پراستفاده در زبان و ادبيات رايج در کشور بدل کرده است. همه اينها بيانگر توجه و اراده ملت ما به حفظ هويتهايي است که ايران و ايراني با آن زنده است.
اقدامي که براي تحريف نام خليج فارس صورت گرفت و مقابله تمدن ايراني در برابر آن، در واقع يک نبرد مجازي است که ما و دشمنانمان را مقابل هم قرار مي دهد و همين امر با تحريک واکنش وحدت گونه و تقويت همگرايي ملي ايرانيان، در عمل به تجديد و بزرگنمايي هويت تاريخي خليج فارس منجر شد.بدون ترديد، هر نگاه بي طرفانه اي تأييد مي کند که دفاع ما در برابراين تهاجم تا کنون پيروزمندانه و موفقيت آميز بوده وتاريخ هم اين موضوع را ثابت خواهد کرد.
* دکتر نوذر شفيعي
