شمال نیوز: یعنی دولت خودش خودش را دست انداخت و مسخره کرد، در این مصوبه در همین استانداری مازندران ، و با حضور تمام اعضاء کمیسیون ماده پنج که می‌دانستند چه ظلمی و بی عدالتی و بی انصافی نسبت

1. هیات وزیران آقا محمود در سفر اوّل استانی تصویب کردند که پادگان ساری به خارج از شهر برود، صد البته که این مصوبات اکثراً آبکی بود. عوام فریبی بود. نبود؟؟
2. در کمیسیون ماده پنج مورخ 29/3/90، با سکوت معنادار، با هزار ویک جور از اون کارها، و با بستن عمدی چشمهای مسوولین از استاندار و فرماندار و نماینده مجلس و شهردار، و استغفرالله دیگر آیات وحجج و...... و چند نقطه ....
با تغییر کاربری 92336 متر مربع مساحت پادگان موافقت شد یعنی این سرباز خانه پاساژ سازی و دکان سازی شود،خوب دقّت بفرمائید،اجازه دادند پادگان را دکان سازی کنند.
یعنی دولت خودش خودش را دست انداخت و مسخره کرد، در این مصوبه در همین استانداری مازندران ، و با حضور تمام اعضاء کمیسیون ماده پنج که می‌دانستند چه ظلمی و بی عدالتی و بی انصافی نسبت به مردم و چه توهینی نسبت به دولت دارند می‌کنند 60% در صد از این نود و دو هزار متر مربع، یعنی پنجاه و پنجهزار متر مربع را مجوّز ساخت و ساز تجاری به ارتش دادند،
چهل در صد را به شهرداری ساری دادند .
حالا شما پیدا کنید پرتقال فروش را.
داستان خیلی زیاد است ، همه اسناد و مدارک و مکاتبه وپیگیریهای دهها ساله و بازار گرمی موقع انتخابات این پادگان .... را دارم، در ساری شناسی آنها را بایگانی کردم تا فردا، نسلهای بعدی حداقل روی قبر من خرابکاری نکنند، من سند داشته باشم که چنین و چنان کردم، حالا قدرت رستم و معرفت فردوسی، تدبیر خیّام و غیرت آریو برزن و شهامت و مردانگی و شرف ابوالفضلی می‌خواست که این مصوبه را لغو کند، تغییر کاربری تجاری را به فضای سبز تبدیل کند و..... و..... این کار فقط در تهران میّسر بود،
حالا، این مصوبه کمیسیون ماده پنج و این ارتش با تفنگش و اون وزارت دفاع وبقیه ماجرا......
من اسم نمي‌برم،كه بعد از اين مصوّبه‌ی كميسيون ماده پنج استانداري مازندران چه كسي و چگونه و با چه ترفندي و با چه قدرتي چه كرد!! چه شد؟ (به کسی نگوئید، لغو شد).
خودش اگر دلش خواست،‌ اسناد مربوط را رو كند،‌ چون من اگر الآن بگويم كي چكار كرد، پسر شمر مي شوم، مي گويند كبلاقا داشت فلاني را خراب می كرد، سنگ فلانی را زد،‌ انتخابات هم كه در راه است، تهمت‌،‌ فحش و نا‌سزا و بر چسب زني،‌ چهار تا يك قَران است،‌ و بازسر بسته مي گويم،‌ متري يك ميليون تومان پول مي خواهند،‌ يعني وزارت دفاع مي‌گويد با نظر كارشناسي متري يك ميليون، ‌جمعاً بالاي 90 ميليارد تومان پول بايد بدهي تا پادگان مال شهرداري بشود، دولت اين پول را نمي دهد،‌ وزارت دفاع هم گذشت نمي كند، ‌استانداري هم از اين پولها ندارد، ‌فقط بايد از جيب مبارك همين مردم ساري داده شود.‌ تا در فردا كه پادگان آزاد شد، ‌همه‌ي مردم مازندران و ايران از آن بهره ببرند، شهرداري هم كه نود ميليارد تومان پول نقد ندارد، اگرچانه بزنند و پارتي بازي كنند، مثلاً هفتاد ميليارد تومان بايد پول بدهند، تازه اين پول را بايد قرض كنند، و كسي هم اين پول را بدون بهره نمي دهد، ‌حالا كه وزارت دفاع هم تصويب كرد پادگان ساري هم بايد از شهر بيرون برود،‌ امّا نگفت که مفتی بیرون می‌رود و این خيلي بی مروّتیه!!
يك روزي زمان رضا شاه كه همين وزارت دفاع كه آن روز وزارت جنگ بود سربازخانه لازم داشت، آن روز نو باغشاه ساري و بخشي از زمينهاي موقوفه شهر را جمع كردند تا سربازخانه درست بشود، آنروز مردم ساري براي وزارت دفاع آبرو داري کردند، ولي امروز، وزارت دفاع دهها سال است كه دارد خون به دل مردم ساري مي كند، بالاخره وزارت دفاع از ما پول مي گيرد، یعنی بی مروّتی نیست؟
خدائي راضي نيستيم، داستان این سرباز خانه یک کتاب مطلب دارد.
فقط یک اشاره کردم، بقیه بماند تا شاید روزی دیگر .... . یواشکی زیر گوشتان می‌گویم روزگاری به چهار میلیارد راضی بودند بفروشند، پول هم تا اندازه‌ای داشتیم، امّا ........ خوب نداشتیم. و خدا می بیند که ماچه می کنیم.

حسین اسلامی ساروی