روز شنبه 4/5/93 ساعت حدود 5 عصر بود که ورزشکاری در یکی از باشگاههای ساری در حال تمرین وزنه ای سنگین به روی پای وی افتاده که منجر به خرد شدن انگشتان پایش شد. مدیر باشگاه بهمراه مصدوم به بیمارستان بو علی ساری مراجعه نموده تا او را بستری نمایند.
یکی از مسئولین بیمارستان (بخش مورد نظر) اعلام کردند چون پزشک کشیک ما در مطب خود فعالیت دارند ما نمی نمی توانیم تا ساعت 9شب پذیرای بیمار شما باشیم و لذا بیمارتان را ببرید منزل تا ساعت 9 شب و حتی دستور بستری شدن را هم نداشتند (البته با وساطت یکی از دست اندرکاران بیمار را تختی دادند تا دکتر مورد نظر بیایند).
سئوال ما از مسئولین دانشگاه علوم پزشکی مازندران این است. آیا حضور یک پزشک مقیم متخصص در امور امور اورتوپدی و جراحی در طول روز جزء قانون هست یا نیست؟ اگر هست چرا اجراء نمی شود و اگر نیست بیمارس که مثلاً دو بعد از ظهر بر اثر تصادف یا شکستن و یا ... مجروح شده و نیار به مداوا و یا بسترس شدن با دستور دکتر معالج دارد چه باید بکند.
آیا سزاوار است با پا و یا دست شکسته آنقدر زجر بکشد تا آقای دکتر از مطب ساعن 9 به بعد بیاید؟ در صورتیکه مسئولین دانشگاه علوم پزشکی مازندران می توانند یک پزشک مقیم را به صورت شبانه روزی در بیمارستان مستقر کنند تا مردم بتوانند از امکانات یک بیمارستان دولتی نهایت استفاده را ببرند. البته بنده به عنوان خبرنگار قصد ندارم زحمات پزشکان را نادیده بگیرم اما به هر حال وظیفه ای به عنوان رابط بین مردم و مسئولین دارم که باید انجام دهم.
در همین بیمارستانهای خصوصی اخیراً با یک بیمار برخورد کردم که بخاطر عمل جراحی خود به بیمارستان خصوصی ....... رفته بود. مسئولین بیمارستان اعلام کردند تا پول نقد بما ندهید بیمارتان را پذیرش نمی کنیم. همراهان بیمار مورد نظر اعلام کردند چون تعطیلات هست اجازه بدهید ما کارت بانکی در اختیار شما قرار بدهیم و از طریق کارت شما برداشت نمائید. باز اعلام کردند امکان ندارد. چون آقای دکتر یا خانم دکتر از ما پول نقد می خواهند.
سئوال ما این است. آیا بیمارستانی که بخش خصوصی شده نظارت ندارد و نقش دانشگاه علوم پزشکی در این رابطه چیست؟ حداقل اطلاع رسانی کنید.
ما بیمارستانی را سراغ داریم که به صورت خصوصی اداره می شود. اما از امکانات دولتی مثل وام و تسهیلات دیگر استفاده کردند. آیا این حق مردم نیست که از امکانات دولتی و بخش خصوصی هم استفاده نمایند.
در رابطه با بخش اول مطالبم طوماری 100 امضائی که قرار بود تهیه نمایند تا ما به مسئولین امر بدهیم که اگر نیاز باشد اقدام خواهد شد.
در پایان خدا وکیلی ما برای وصل کردن آمدیم نی برای فسخ کردن.
هدف ما رضا یت مردم است، که رضایت خدای متعال می باشد و بس.

ساری خبرنگار مطبوعات - (محمد جونیان)