مرتضی طلایی:  این روزها در فلسطین و در باریکه غزه جنایاتی صورت می گیرد که دنیای طماعان و جهان خواران به روی آن چشم بسته است. مدعیان حقوق بشر و مدافعان آن دیگر لب به سخن و اعتراض نمی گشایند و در سکوت خود از نسل کشی حمایت می کنند، که هر روز ابعاد جدی و خطرناک تری به خود می گیرد. امروز دشمن اسلام، با رخنه در صفوف اتحاد مسلمانان و سرگرم ساختن آنها به امور داخلی و درگیری های مذهبی و ملی خود همچون آنچه که در سوریه، عراق و پاکستان می گذرد، بدنبال تحقق نقشه ای است که در آن رژیمی غاصب، خونریز و صهیونیستی را بر تمام ارزش ها، هویت و منافع مسلمانان جهان سیطره بخشند.

 رژیم اشغالگری که تنها زبان زور و اهرم فشار و قدرت را در مناسبات خود با دیگران درک می کند. بیشک اسرائیل منحوس ترین کشور دنیا و رژیمش بدترین آنها است. رژیمی که به کمترین معاهدات بین الملی نیز توجه نمی کند و در جنگ های زورگویانه و نابرابرانه خود، افراد بی گناه، کودک و زن را هدف اصابت گلوله قرار می دهد و مدافعان حقوق بین الملل بی توجه به تمام این موارد، به زور سیم و زر ساکت می مانند تا آنها بتوانند بالغ بر 700 نفر را تنها در عرض چند روز به خاک و خون بکشند و خانه های شان را بر سرشان آوار کنند و ای بسا اگر دستشان می رسید امروز خانه ی تمام مسلمانان جهان را بر سرشان فرو می ریختند و جهان را در سیطره طمع و زور خویش گرفته و حق را به دور افکنده و باطل را جاگیزین می کردند.

رژیم باطل و منحوس صهیونیستی  و تمام مدافعان آن از این وعده ی تخقق پذیر الهی غافل اند که در آن بشارت پیروزی با حق است. خداوند در قرآن کریم می فرماید:

«بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ و ...» بلکه ما حق را بر سر باطل مى کوبیم تا آن را هلاک سازد و این گونه، باطل محو و نابود مى شود(سوره انبیاء، آیه 18)

این وعده ی الهی برای پیروزی حق بر باطل است. ایستادگی و بیداری، دوری از باطل و ممارست مسلمانان مهمترین شرط هایی پیروزی مسلمانان بر مستکبران جهانی است. به تعبیر امام على علیه‏السلام : ثَلاثٌ فیهِنَّ النَّجاةُ: لُزومُ الْحَقِّ وَ تَجَنُّبُ الْباطِلِ وَ رُکوبُ الْجِدِّ؛(غررالحکم، ح ۴۶۶۱ )نجات و رستگارى در سه چیز است: پایبندى به حق، دورى از باطل و سوار شدن بر مرکب جدّیت.

پیوند این سه مولفه مهم و ارزشمند برای تحقق سنت ارزشمند الهی که از آن نام بردیم، مهمترین تجلی خود را در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان می بیند. زمانی که قلب ها آعشته به پاکی توبه ی شبهای قدر است و تن ها پاک از معصیت های این دنیا، ندای مبارزه و الله اکبر مسلمین حهان با یاری از مظلومان غزه و فلسطین که اسیر آتش ستمگری هستند،  غافلان خدا نترس را به هوش می آورد و جهان را پیش چشم صهیونیسم منفور، تیره و تار می کند تا بدانند که تمام مسلمانان جهان روز قدس را با اهمیت می شمارند و در آن روز با اعلام براعت از تمام مظلوم کشی هایی که در تاریخ صورت گرفته است خواهان برچیده شدن بساط جور و ستم از جهان هستند و مسبب تمام این ها را صهیونیسم جهانی و مستکبران و زورگویان بی المللی می دانند. آنها در چنین روزی به جهان می گویند که فلسطین دیگر یک موقعیت جغرافیایی نیست بلکه نشانه ای از جدال حق و باطل است که خداوند تبارک و تعالی، نوید پیروزی آن را داده است.

اما امسال روز قدس حال و هوای دیگری دارد. این روزها در قدس ساکنان غزه زیر خرواروها خاک و بتن هر روز مدفون، جوانانشان کشته و کودکانشان نابود می شوند. روزانه هزاران تن بمب های کشتار جمعی بر سرشان می ریزد، به چه جرمی؟ به جرم این که به امید تحقق وعده ی الهی ایستادگی می کنند و تا آخرین نفس با غاصبان سرزمین خود می جنگند.
این یک وظیفه ی شرعی و انسانی است که با شعار مرگ بر اسرائیل و حامیان آنها در مبارزه بر علیه این جانیان شریک شویم و رسالت دینی و انسانی خود را به جا بیاوریم. از روز قدس و راهپیمایی آن غافل نباشیم که هر گونه غفلت جامعه مسلمان در چنین روز های حساسی تبعات بین الملی و جهانی بدی برای فلسطینیان و مردم مظلوم غزه خواهد داشت و سبب خواهد شد که نسل کشی آنها شکل عملی تری به خود گرفته و با جسارت بیتشری صورت بگیرد آتشی که دامن دیگر جوامع مسلمانان را در صورت کوتاهی خواهد گرفت.