از عصر دوشنبه که یکی از روزنامه نگاران در تماس با رسانه های گروهی استان خبر ناپدید شدن اسبها و بی اطلاعی مسئولین ذیربط  از آن را عنوان نمود، این ماجرا ابعاد تازه ای به خودش پیدا کرد و ضمن بازتاب رسانه ای گسترده در سطح استان و کشور، برخی از رسانه های خارجی نیز به انتشار این خبر پرداختند.

تعداد شانزده مجسمه اسب برنزی همراه با ارابه و سوار که نمادی از آرش کماندارمحسوب می شد ،از سال 1354در میدان ولیعهد سابق و میدان امام خمینی (ره) کنونی شهر ساری نصب بود.

آنچه که ماجرای ناپدید شدن ناگهانی مجسمه اسبها را بیش از پیش پر رنگ تر نمود،عدم اطلاع رسانی شفاف و صحیح دستگاهای نظارتی و اجرایی مرتبط با این موضوع بود که شهروندان را در جریان چنین اقدامی قرار ندادند و همین امر سبب گردید تا شایعات بسیاری میان مردم رواج پیدا کند و موج پیامکها و تلفنهای مختلف شائبه سرقت مجسمه اسبها را در نزد افکار عمومی قوت بخشید.

اما همانطور که پیش بینی می شد،شامگاه سه شنبه در سيصد و چهل و ششمين جلسه علني شوراي اسلامي شهر ساري، رئيس شوراي اسلامي مرکز استان، در خصوص مفقود شدن مجسمه اسبها  سخن گفت. فرامرز نقیبی تصریح کرد: بر اساس دستور دادستان، وجود مجسمه‌هاي اسب در ميدان امام چيزي جز اهانت به نام امام نيست و جمع‌آوري اين مجسمه‌ها به شهرداري ابلاغ شد.

در پاسخ به سخنان نقیبی ، عضو جدید الورود شورای شهر ساری اظهار داشت: جمع‌آوري اسب‌هاي ميدان امام با اين روش درست نبود و اين اقدام از سوي شهرداري بايد با تصويب شورا انجام مي‌شد.

سید محمد آقامیری خاطر نشان کرد:: به عنوان يك شهروند از اين اقدام كه پاسخ شفافي ندارد قانع نشدم و به تبع افكار عمومي هم نيازمند پاسخي شفاف هستند.

عضو كميسيون بودجه و مالي شوراي اسلامي شهر ساري طرح فعلي ميدان امام را دچار نقص دانست و گفت: طرح ميدان امام فقط از يك جهت كلمه امام مشخص است و در حاليكه از هر چهار سوي ميدان اين طرح بايد واضح باشد.

عضو جديد شوراي سوم شهر ساري با اشاره به اينكه پايبندي به امام را به درستي بايد انجام داد افزود: برداشتن اسب‌هاي ميدان امام اگر به صورت كارشناسي و تنها براي اصلاح و زيباسازي برداشته مي‌شد پاسخي قانع‌كننده براي افكار عمومي خواهد داشت.

این اظهار نظرات در حالی صورت می گیرد که اوائل اردیبهشت ماه سالجاری،محمد دامادی عضو سابق شورای اسلامی شهر ساری که مدتی قبل بحاطر کاندیداتوری در نهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی استعفا داد، در سیصد و سی و سومین جلسه علنی این شورا با بیان اینکه متاسفانه به علت کم کاری برخی از دستگاه ها، دم مجسمه اسب میدان امام ساری به سرقت رفته است، افزود: این موضوع باید از طریق مراجع ذی صلاح پیگیری شود تا همانند برخی از شهرها تمام مجسمه ها از سطح شهر جمع آوری نشود.

این نگرانی  تامل برانگیزعضو سابق شورا، در کمتر از یک ماه به یکی از بزرگترین دغدغهای فرهنگی شهر تبدیل شد و اما و اگرهای فراوانی را در میان شهروندان  و حتی مسئولین ایجاد کرد.

نکته جالب اینکه در برخی از سایتهای ناپدید شدن مجسمه های اسب میدان امام ساری  با تاکید بر این نکته انعکاس داده شد که جمعی از فعالان فرهنگی استان خواهان جمع اوری مجسمه های مذکور از این میدان بودند.اما هیچ اشاره ای به اسامی و عناوین این فعالان فرهنگی نشده است.

در اوائل آغاز بکار سید علی حجازی بعنوان شهردار ساری،جمعی از هنرمندان هنرهای تجسمی مازندران در نشستی که با او داشتند در خصوص مجسمه های اسب میدان امام پیشنهاداتی را به شهردار دادند که ماحصل آن این شد که مجسمه ارابه  و سوار تیراانداز که نمادی از آرش کماندار قهرمان اساطیری ایرانیان بود،پس از سالها بار دیگر به مجموعه مجسمه های اسب افزوده شد و فضای میدان نیز مورد بهسازی قرار گرفت.

به نظر می رسد به زعم برخی از مسئولین ،پرداختن به ماجرای ناپدید شدن ناگهانی مجسمه های اسب میدان امام ساری حاشیه پردازی و ماجراجویی نیست بلکه فراهم شدن زمینه های مناسبی برای پرداختن به مباحث مهم فرهنگی می باشد که باید با بررسی چالش ها به راهکاری مطلوب برای حرکت در مسیر توسعه فرهنگی دست یافت .

اندکی نمی گذرد که رییس شورای اسلامی شهر ساری در اظهار نظری جنجالی خواهان تغییر نام چهار راه دروازه بابل ساری بنام یکی از مشاهیر مازندران شد.در نگاه اول زنده نگه داشتن نام بزرگان امری پسندیده است، اما از قدیم گفته اند هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد،در شرایطی که در دنیای امروز برای ارتباطات فرهنگی و تقویت تکریم قوم ، نژاد و زبان مردم،  نام خیابان یک کشور بنام کشوری دیگر نامگذاری می شود و اقدام نمادین خواهرخواندگی صورت می گیرد، تغییر نام چهار راه دروازه بابل شهر ساری چه دستاورد عمده و بزرگی خواهد برای مردم مرکز استان خواهد داشت؟ مگر نه این است که از قدیم الایام این تصورغلط و خیال بیهوده در نزد تعداد بسیار اندکی از افراد جامعه وجود دارد که شهرهای ساری و بابل با هم کارد و پنیر هستند؟ اتفاقا از قدیم الایام یکی از زیباترین کار مردم ساری این است که در زندگی روزمره نام دروازه بابل را آمد و شدها و گفتار خود حفظ نموده اند که این نشان از شعور بالای فرهنگی مردم مرکز استان دارد.

نا گفته پیداست در احداث و ساخت خیابانها و میادین یا حتی اماکن جدید می توان اولویت نام گذاری را برای مشاهیر و مفاخر استان و شهر قائل شد تا نام این بزرگان در ذهن و زبان مردم همیشه زنده باشد.

به هر تقدیر ماجرای ناپدید شدن مجسمه های اسب درس بزرگی برای مسئولین شهر و استان است تا اولا افکارعمومی را در مسائل جاری جامعه جدی بگیرند و بی تفاوت از کنار آن نگذرند ، به عبارت دیگر در مقابل ذهن پرسشگر مردم پاسخگو باشند.

 ثانیا برای جایگزینی یک بنا و نماد، نخست دلائل متقن و منطقی جهت تخریب یا حذف آن ارائه کرده و گزینه جایگزین مطلوب را با برنامه ریزی و طراحی تصویب و آماده اجرا نمایند.

علیرضا سعیدی کیاسری_ نویسنده و روزنامه نگار