جنگل های انبوه، باغ های پر از میوه، رودخانه های گاه خروشان، آبشارها، چشمه سارها، تپه های باستانی، نمادهای زیبا، كوه های بلند و آب و هوای دلپذیر همه در جاده چالوس جمع آمده اند تا آن را به یكی از چند جاده بسیار زیبای جهان تبدیل كنند؛ جاده یی كه برخی آن را اولین و برخی دیگر تا چهارمین جاده زیبای دنیا نام داده اند، حداقل مسلم است كه یكی از چهار جاده زیبای جهان به شمار می رود. این جاده شهر كرج در استان تهران را به چالوس در كرانه دریای خزر وصل می كند و به شكل اتومبیل رو امروزی بیش از 80 سال قدمت دارد.

تا اواخر دوره قاجار اصلاً جاده كرج- چالوس وجود نداشته و تنها یك مسیر خاكی و مالرو، راه دسترسی به روستاهای این منطقه را تشكیل می داده اما به گونه یی نبوده كه ارتباط دهنده شمال و جنوب كشور باشد. این جاده در سال 1312 مورد بهره برداری قرار گرفت. از این زمان به بعد انواع رستوران ها و واحدهای اقامتی و پذیرایی در كنار این جاده شكل گرفت و با ساخت سد امیركبیر (سد كرج) در سال 1340 به جاذبه ها و زیبایی های این جاده افزوده شد و در اندك زمانی این جاده به یكی از تفریحگاه های مهم گردشگری ایران تبدیل شد.

به نقل از گفته های شفاهی از مردم قدیم، كارگران را برای كندن این تونل در دل كوه (چون كندن تونل كندوان كه آن هم بدون تجهیزات كار بسیار سخت و دشواری بود) با یك سكه پنج ریالی كه در آن زمان ارزشمند بود تشویق می كردند. تونل كندوان در اردیبهشت ماه سال 1314 شمسی ساخته شده و تونلی است به مسافت یك هزار و 886 متر و عرض پنج الی هفت متر و ارتفاع شش متر كه كار ساخت آن چهار سال طول كشید و در سال 1318 به بهره برداری می رسد كه البته طی سال های گذشته با زحمت بسیار بر عرض آن افزوده شد.

این جاده قطر رشته كوه های البرز را می پیماید. برای ساخت این جاده تونل ها و پل های طولانی بسیاری ساخته شده كه با توجه به زمان ساخت آنها كار و رنج زیادی لازم داشته است. بیشتر سفرهای گردشگری مردم تهران به كرانه های دریای خزر به ویژه در تابستان از طریق همین جاده صورت می گیرد اما به علت اینكه طراحی آن در گذشته انجام گرفته است، برای سرعت های بالا مناسب نیست.

اكنون این جاده كه قبلا بسیار زیبا بود به دست خود ما مردم و بدلیل بی احتیاطی و بی مسئولیتی خیلی از ما درحال از بین رفتن است.