روستاي پلور از بخش بالا لاريجان شهرستان آمل روستايي توريستي و بسيار زيبا است كه براساس آخرين سرشماري سال ۸۵ داراي ۳۱۶ هزار نفر جمعيت بوده است اما اغلب ساكنان اين منطقه فصلي و خوش‌نشين بوده و گاهي جمعيت شناور اين منطقه تا ۴هزار نفر نيز مي‌رسد.
اين روستا به مانند تمامي روستاهاي حاشيه جاده هراز به دليل وجود كوه‌هاي زيباي البرز و اتصال آن به دامنه‌هاي كوه دماوند داراي تابستان‌هاي ييلاقي و زمستان‌هايي برف‌گير است.
اين روستا نامي آشنا براي تهراني‌ها است و زيبايي اين منطقه موجب شده تا طرفداران اين روستا در پايتخت كشور رو به افزايش باشد.
اگر در مسير جاده هراز به سمت تهران حركت كنيد در منطقه‌اي در مقابل كارخانه آب معدني پلور تابلوي اداره محيط زيست استان تهران خودنمايي مي‌كند.
در كنار پمپ بنزين اين روستا نيز نام شركت پخش فرآورده‌هاي نفتي استان تهران حك شده است.
كمي پايين‌تر به سمت استان مازندران دفتر آب منطقه‌اي استان تهران در اين روستا واقع شده است.
اين روستا تقريبا۱۰كيلومتر تا پايان حوزه استحفاظي استان مازندران در شهرستان آمل فاصله دارد و وجود اين دفاتر در روستاي پلور آمل كمي تعجب‌برانگيز است.

* سد لار، تهراني‌ها را به ميهماني ناخوانده مازني‌ها آورده است
با اين كنجكاوي مشخص مي‌شود كه سد لار بهانه‌اي براي حضور تهراني‌ها در اين روستاي مازندران است.
سد لار يكي از سدهاي خاكي تامين‌كننده آب آشاميدني شرق استان تهران و تامين‌كننده آب مورد نياز آبياري‌هاي كشاورزي منطقه است.
مطالعات احداث اين سد از سال ۱۳۳۰ آغاز شد و در نهايت در سال ۱۳۶۱ به پايان رسيد و بهره‌برداري از اين سد آغاز شد.
درياچه سد لار به دليل نزديكي به كوه دماوند و واقع بودن در منطقه دشت لار به يكي از گردشگاه‌هاي اطراف تهران تبديل شده است كه در سال‌هاي اخير به عنوان مراكز پرورش ماهي قزل‌آلا و ماهيگيري و همچنين ورزش‌هايي چون اسكي روي آب از آن استفاده مي‌شود.
اين سد موجب ايجاد دشتي زيبا و ناب به نام دشت لار شده است و در حوزه استحفاظي مازندران قرار دارد با مساحتي تقريبي ۷۵هزار هكتار در سال ۶۱ به پارك ملي تبديل شده و اداره آن نيز در اختيار اداره محيط زيست استان تهران قرار گرفت.
سد لار به منظور تامين آب منطقه‌اي از استان تهران ايجاد شده است تا به وسيله پمپاژ اين آب به سد لتيان سپس به شبكه آب شرب تهران منتقل شود.
اين منطقه تا بعد از منطقه‌اي معروف به كوتل امامزاده هاشم(ع) متعلق به استان مازندران است و وزارت كشور نيز بارها اين مالكيت را اعلام كرده است.
اما اين دو استان همسايه در تقريبا ۲۰سال اخير همواره بر روي روستاي پلور، سد لار و پارك ملي لار به ويژه بارگاه مباركه امامزاده هاشم(ع) همواره اختلاف داشته‌اند.

* سد هراز ثمره مثبت اختلاف تهراني‌ها و مازني‌ها
ماجرا از اين قرار است كه در زمان احداث سد لار براي تامين آب استان تهران در حوزه مازندران مقرر شده بود ميزاني نيز به عنوان حق آب مازندران به اين استان تعلق گيرد.
افزايش جمعيت در استان تهران موجب شده كه تقريبا از زمان بهره‌برداري از سد اين ميزان به مازندران تعلق نگيرد و در زماني نيز درگيري‌هاي محلي براي بازپس‌گيري اين حق آب در اين منطقه صورت گرفت.
در سفرهاي گذشته هيئت دولت نيز مقرر شده بود ۱۰تا ۲۰روز در سال در روزهايي اين حق آب به مازندران تعلق گيرد اما به جزء چند روز محدود در سال اين عمل اجرايي نشده است.
اين اختلاف موجب شد تا احداث سد هراز در منطقه منگل شهرستان آمل با موافقت دولت روبه‌رو شود تا اين سد جايگزين ضمن تامين آب استان مازندران تعلق اين منطقه نسبت به سد لار نيز از ميان ببرد.
اگرچه احداث سد هراز با پيشرفت فيزيكي مناسبي در حال انجام است اما هنوز مازندراني‌ها و مركزنشينان از اختلافات مرزي و منطقه‌اي بر سر پارك ملي لار و امامزاده هاشم(ع) رنج مي‌برند.

* تهران مدعي مالكيت امامزاده هاشم(ع)
يكي ديگر از موارد اختلاف مازندران و تهران امامزاده هاشم(ع) است و در حالي كه وزارت كشور اين منطقه را جزء مالكيت استان مازندران اعلام كرده است اما شهرستان دماوند توليت آن را به شهرستان آمل واگذار نمي‌كند.
مكاتبات زيادي در اين زمينه صورت گرفته است اما هنوز مازندران و تهران بر سر اين دو منطقه اختلاف اساسي دارند.
در ماه‌هاي اخير اگرچه نماينده مردم آمل و رئيس سازمان اوقاف كشور از تصميم‌گيري‌هاي نهايي در اين زمينه خبر داده بودند اما هنوز اين اختلاف رفع نشده باقي مانده است.
سازمان اوقاف كشور براي پايان دادن به اين اختلاف اعلام كرده است كه توليت اين امامزاده را به هيچ يك از اين استان‌ها نمي‌دهد و آن را خود مستقيما اداره خواهد كرد.
اين عمل اگرچه پايان اختلاف به نظر مي‌رسد اما سهمي است كه از استان مازندران گرفته شده و از حيطه اختيارات آن خارج شده است.
امامزاده هاشم‌(ع) با قرار گرفتن در حوزه سرزميني استان مازندران داراي طبيعت زيبا و درآمدزايي مناسب است و اين شايد مهمترين زمينه براي بروز اين اختلاف‌ها است و گرنه بسيار اماكن متبركه در پس يا پيش از اين منطقه قرار داشته كه به دليل ناشناخته ماندن و عدم درآمدزايي از استقبال چنداني برخوردار نيست.

* دو سر محيط‌باني تهران و مازندران در پلور
رئيس محيط زيست شهرستان آمل با اعلام اينكه از دو سال گذشته تاكنون با پيگيري‌ها صورت گرفته و دريافت زمين از منابع طبيعي و بودجه استاني سرمحيط‌باني هراز در روستاي كندوان مستقر شده است، افزود: در شهر گزنگ نيز يك كانتينر براي پايش زيست‌محيطي، گشت و كنترل مستقر شده است.
بهمن صادق‌نژاد با اشاره به اينكه براساس نشستي در سال گذشته در تهران اداره كل محيط ‌زيست مازندران در بحث محيط زيست طبيعي و انساني اين منطقه را تحويل گرفت، تصريح كرد: براي اينكه در آن منطقه موجوديت استان مازندران و شهرستان را ثابت كنيم اقدام به خريد يك كانكس كرديم و در جاده‌اي كه به سمت لار مي‌رود كانكس را به نام محيط‌باني پلور مستقر كرديم.
وي با تاكيد بر اينكه كارشناسان مازندران در بحث محيط‌ زيست انساني و طبيعي مانند كارخانه‌ها و تونل امامزاده هاشم(ع) پايش مي‌كنند، تصريح كرد: ما وظايف خود را در اين منطقه انجام مي‌دهيم.
صادق‌نژاد با بيان اينكه يك سرمحيط‌باني در اين منطقه وجود دارد كه قبل از وجود صورت‌جلسات در اين منطقه تحت نظارت تهران وجود داشت و توسط اين استان اداره مي‌شد، اظهار داشت: اين پست و ساختمان به همين دليل قبلا ساخته بودند و از آن استفاده مي‌كردند اما اين پاسگاه در رابطه با سد لار و مباحث مربوط به سد لار در حال فعاليت است كه اميدواريم اين ساختمان هم براساس برنامه‌ها و سياست‌هاي استاني و كشوري به مازندران واگذار شود و مديريت يكپارچه در اين منطقه صورت گيرد.

* در حال بازپس‌گيري بخش‌هاي اداري پلور از تهران هستيم
بخشدار لاريجان نيز با اعلام اينكه در گذشته محيط زيست استان تهران تا شهر گزنگ را زير‌پوشش خود قرار مي‌داد، اظهار داشت: از سال گذشته تمامي اين بخش‌ها به جزء منطقه سد و دشت لار را از استان تهران بازپس گرفته‌ايم.
محمدرضا نصيري با اشاره به اينكه به همين منظور يك كانكس از سوي محيط ‌زيست آمل در اين مناطق مستقر كرده‌ايم، افزود: موضوع اصلي و مورد اختلاف اين دو استان سد و پارك ملي لار است كه بخشداري و محيط زيست آمل اعتقاد داريم داراي توانمندي براي اداره اين مناطق هستيم.
وي با بيان اينكه درباره واگذاري تمام مناطق حوزه استحفاظي آمل به اين منطقه مكاتبات زيادي صورت گرفته است، تصريح كرد: براساس تقسيمات كشوري اين مناطق جزء استان مازندران محسوب مي‌شود.
نصيري با اشاره به اينكه در بخش لاريجان در سال‌هاي گذشته تا منطقه لاسم توسط اداره منابع طبيعي استان تهران اداره مي‌شد، اظهار داشت: بر اساس ماده ۱۴ قانون تقسيمات كشوري هر منطقه بايد توسط اداره حوزه استحفاظي خود اداره شود.
نمونه‌ ديگر اين اختلاف‌ها در همسايگي مازندران و استان تهران در منطقه گدوك است كه هنوز تكليف آن نيز پس از سال‌ها نهايي نشده و اين دو استان هر دو ادعاي مالكيت آن را دارند.
مهم‌ترين نكته‌اي كه بايد در زمينه اين اختلافات سرزميني به آن اشاره كرد وجود سياستي هماهنگ و مديريتي يكپارچه و قاطع براي اداره مالكيت و مناطق متعلق به استان مازندران است تا هر از گاهي شاهد اين ماجرا نباشيم كه استان‌هاي ديگر در بخشي از شهرها و روستاها همجوار اقدام به ادعاي مالكيت كند و بخش مهمي از مناطق اين استان به دليل تسامح و عدم وجود دورانديشي‌ها به استان‌هاي ديگر واگذار شود.
...................
گزارش از الناز پاك‌نيا / فارس