شمال نیوز: بابل یکی از شهرهایی است با زمینه مذهبی و بزرگترین شهرستان مازندران و در کنار ساری و آمل، جزء شهرهای گروه الف استان می باشد که ظرفیت‌های بسیاری بالای دارد ازجمله مدیران بابلی در سطح ملی و استانی، که منشاء برکات و خیرات زیادی بوده‌اند، پهنه جغرافیایی قابل قبولی دارد، از صنایع کوچک و متوسط برخوردار و پایتخت برنج کشور است اما در حوزه توسعه و عمران شهری، با فاصله از ساری و آمل عقب، افتاده است.
روند کند توسعه شهری در بابل را می‌توان در جای‌جای شهر دید همان‌گونه که ظرفیت‌ها و استعدادهای بی‌بدیل بابل نیز در مقابل چشمان همه وجود دارد دلیل این روند کند هم این بوده که تا امروز برنامه جامع و راهبردی برای توسعه بابل که هم پتانسیل‌های درونی و هم ظرفیت‌های بیرونی را به موازات هم ببیند، تدوین نشده است.
تدوین این سند استراتژیک در شرایطی مورد غفلت مدیران شهری و حتی استانی قرار گرفت که این شهر حدود 20 مرکز دانشگاهی دارد و برخی چون دانشگاه صنعتی مرحوم نوشیروانی، در رنکینگ بالای کشوری قرار دارند.
سند توسعه، نقشه راه و برنامه عملیاتی است و تنها در صورت تدوین چنین سندی، سهم همه ارکان حوزه مدیریت شهری برای حرکت بر مدار توسعه مشخص می‌شود و پس از آن، نهادهای حوزه شهری در تعامل با سایر دستگاه‌های اجرایی باید برنامه‌ریزی کنند و برابر برنامه، به راهبردهای تعیین شده در سند برسند.
بابل در حال حاضر فاقد چنین سندی است و این به معنای بی‌برنامگی و روزمرگی است که هم سرمایه‌های زیادی را تلف می‌کند و هم اجرای برنامه‌های طولانی مدت را که برای توسعه، لازم است منتفی می‌سازد چون بسیار شاهد بوده‌ایم که با آمدن فلان مدیر و رفتن بهمان مسئول، بسیاری از کارها متوقف و بسیاری دوباره‌کاری‌ها صورت گرفت.
شهر بابل، ظرفیت‌های بسیاری در حوزه‌های گردشگری، فرهنگی، دانشگاهی،پزشکی، بازرگانی و اجتماعی دارد که هر کدام در شهرهای توسعه‌یافته‌ای چون اصفهان، تبریز و شیراز مانند یک «فضیلت» است و هم شهروندان و هم مدیران، این فضیلت‌ها را فراموش نمی‌کنند و حتی با تغییرمدیریتها نیز پرداختن به این ظرفیت‌ها را به حاشیه نمی‌رانند.
نکته بعدی که باید در دستور کار مدیران جدید حوزه شهری و اعضای دوره ششم شورای شهر بابل باشد این است که هیچ شهری با اعتبارات متعارَف استانی، بر سمند توسعه سوار نمی‌شود به‌ویژه این‌که استان مازندران از این منظر استانی فقیر و حداقلی‌بگیر است و با اعتبارات خُرد استانی، ماشین توسعه در بابل همچنان لاک‌پشتی می‌رود.
اعضای منتخب شورای جدید در تعامل با نمایندگان بابل و همچنین مدیریت ارشد استان، چاره‌ای ندارند جز این‌که برای اجرای بخشی از طرح‌های حوزه مدیریت شهری، از ردیف اعتبارات ملی بودجه دریافت کنند چون این شهر نیز مانند بسیاری از شهرهای مازندران، مورد توجه مسافران و گردشگران است و هرساله مهمانانی از سراسر کشور پذیرایی می‌کند.
البته برای دست‌یابی به چنین اهدافی باید کسانی وارد پارلمان شهری شوند که خود افرادی توسعه‌یافته و دوراندیش و از دانش و نگرش لازم برخوردار باشند تا هم در تعامل با نخبگان دانشگاهی، ومتخصصین، سند استراتژیک توسعه شهر را تدوین کنند و هم ضمن تعامل با مدیران استان و نمایندگان مجلس، برای اجرایی و عملیاتی کردن طرح‌های مهم و محوری از محل ملی، اعتبار بیاورند.
نکته آخر تکلیفی است که بر دوش شهروندان قرار دارد تا در انتخاب خود دقت کنندکه با مولفه های فوق همخوانی داشته باشند، و اینگونه افراد را به نمایندگی خود راهی پارلمان شهری کنند در غیر این‌صورت با رأی دادن به افرادی فاقد صلاحیت‌های عمیق، بعید نیست توسعه شهری همچنان مغفول باقی بماند.
