شمال نیوز: «دغدغه» و «نگرش توسعه‌محور» باید دو ویژگی مهم مدیران و مسئولان حوزه مدیریت شهری و استانی باشد. مدیرانی که با این دو ویژگی وارد شورای شهر یا هر سطحی از مدیریت شوند، در سال‌های خدمت خود نیز به این فکر هستند که هر روز یک کار ماندگار برای شهر و شهروندان انجام دهند و وجود هر مشکلی در شهر، موجب می‌شود عمیقاً نگران باشند و حتی احساس گناه کنند تا روزی که اقدام به رفع آن مشکل نکردند آرام نمی‌نشینند.

جای تأسف است که بگویم امروز بسیاری از مدیران این دو مشخصه را ندارند و چیزی که موجبات ورود نهادهای امنیتی و قضایی به پرونده قطور تخلّفات شورای شهر ساری را فراهم کرد و در نهایت شورای شهر ساری –به‌عنوان نخستین شورای مرکز استان- را به انحلال کشاند نیز همین موضوع بود.  
با توجه به برگزاری انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری در روزهای پایانی بهار 1400 از افکار عمومی توقع می‌رود در انتخابات مشارکت حداکثری کنند و هم در انتخاب رییس قوه مجریه و هم در انتخابات شورای شهر مرکز استان مازندران، به افرادی رأی دهند که واجد دو ویژگی پیش‌گفته باشند.

بی‌توجهی و غفلت افکار عمومی به این موضوع موجب شد افرادی در انتخابات شورای شهر در برخی ادوار گذشته موفق شوند با صرف پول سنگین به پارلمان شهری راه پیدا کنند که تنها همت آنان، رسیدن به اهداف شخصی و گروهی بود و در این مسیر به اعتبار شهر و اعتماد شهروندان آسیب زدند.

این افراد که خود را وکیل مردم می‌دانستند در هر زمینه‌ای اوضاع را خوب و حتی خوب‌تر از خوب تعبیر می‌کردند و در مورد مشکلات مرکز استان مازندران نیز به گونه‌ای دادِ سخن می‌دادند که هر کسی نمی‌دانست شاید به اشتباه تصور می‌کرد منظور آنان از ساری، یک شهر دیگر است و گویا دو شهر به نام ساری وجود دارد، یک ساری شهری است که شهروندانش هر روز با مشکلات زیادی از ترافیک و آسفالت‌های آسیب‌دیده و معابر تنگ و تاریک  برخورد داشتند و دومین ساری، شهری است که این مدیران در آن تردد داشتند و کمترین مشکلات را داشت.

کم‌کم برخی شهروندان به این نتیجه رسیده بودند که مدیران شهری سخت مشغول تلاشند تا چند مشکل ناچیز را از سطح شهر بردارند و اتفاقاً آنان باید نگاه و نگرش منفی‌بین خود را تغییر دهند تا روزی‌که خبر از مراجع قضایی انتشار یافت که فلان عضو شورا و فلان شهردار دستگیر شدند و بعدها به این دستگیری‌ها اضافه شد و کار به انحلال شورای شهر مرکز استان رسید و آن روز بود که مردم دریافتند داستان دوشهر، واقعیت نداشت و آنچه که برخی مدیران و کاندیداها در خصوص ساری وعده می‌دادند، باد هوا بود و آنان خود نیز به وعده‌های خود باوری نداشتند.  

امروز و در شرایطی که کمتر از سه ماه تا انتخابات زمان باقی است از شهروندان می‌خواهم ضمن مشارکت حداکثری، در هدف‌گیری و انتخاب خود نیز دقیق باشند و اجازه ندهند افرادی با صرف هزینه‌های گزاف وارد پارلمان شهری شوند که این افراد پس از پیروزی تجارت خود را آغاز می‌کنند تا هزینه‌های میلیاردی خود را با سود از جیب مردم بازپس بگیرند.

نکته آخر اینکه انتخابات در روز مقرر انجام خواهد شد و فرد یا افرادی با اکثریت آرای عمومی، کرسی‌های مورد نظر را فتح خواهند کرد اما اگر مردم اراده خود را به کار ببندند و افراد سلیم‌النفس را بشناسند و به آنان در راهیابی به کرسی‌های تصمیم‌سازی کمک کنند، در حقیقت مانع ورود افراد فاقد صلاحیت، باند‌باز و تاجرمسلک می‌شوند و این بزرگترین خدمت به شهر و شهروندان است.