کاروانی در راه است گویی این کاروان غافله عشاقی است که به شوق معشوق وادی عشق را پشت سر گذاشته و از فراق یار سینه چاک کرده اند.
به گزارش شمال نیوز، نوای غم دل صحرا را میلرزاند، کاروانی در راه است گویی این کاروان غافله عشاقی است که به شوق معشوق وادی عشق را پشت سر گذاشته و از فراق یار سینه چاک کرده اند و مرثیه سر داده اند.
در این بین خواهری از همه بی قرارتر است شوق رسیدن به برادر آرام و قرارش را گرفته است خواهر خود را از روی مرکب به پایین میکشاند گویا تمام صبر و قرار او در این دشت بلا جا مانده است کشان کشان خود را به روی تربتی میکشاند که گویی خود در آن آرمیده است آخر بی تاب حسین است.
زمزمههای عاشقانه زینب با برادر در دل این دشت دل هر انسان آزادهای را جریحه دار میکرد.
خواهر فدای برادری که تشنه لب جان داد برادر جان از سفری دور به دیدارت آمده ام. خسته و داغدار سلامت می کنم...
سلام آرام جانم، سلام بر محاسن خضاب شدهات، سلام بر چهره به خاک و خون آلودهات سلام بر گلوی که نشان بوسه مادر دارد سلامای تمام هستی زینب.
چهل روز گذشت....
در آن غروب خون آلود، هنگامی که خنجر شقاوتها و نامردی ها، گلوی آخرین مبارز را برید، آن گاه که زنان و فرزندان داغدیده در میان رقص شعلههای آتش خیمه هایشان، به سوگ مردان در خون غلتیده خود نشسته بودند زینب بود آری زینب، این ستون پابرجای کاروان اسرا، همه چیز را به گونهای دیگر رقم زد و با سخنانش، کربلا به بلوغ رسید و خون شهدا جوشید، و جوشید تا آن جویبار خونی که در غریبانهترین حالت ممکن بر زمین جاری شده بود، در اربعین حسینی، رودی خروشان شود.
منشأ اربعین چیست؟
نخستین سوگواران حسین (ع) در اربعین سالار شهیدان، در این میعادگاه جمع شدند به یادش گریستند و به تاْمل در افق رسالت، و حقیقتی که از جوشش خون حسین (ع) آشکار شده بود پرداختند. از آن پس، عاشقان و پیروان آن امام، در سحاب اسرار اربعین به ذکر پرداختند.
مهمترین نکته درباره اربعین سید الشهداء (ع) روایت امام عسکری (ع) است.
امام حسن عسکری (ع) در اهمیّت زیارت اربعین فرمود: «عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ؛ صَلَاة الْخَمْسِینَ وَ زِیارَۀ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ نشانههای مؤمن (شیعه) پنج چیز است: نماز پنجاه رکعت (در شبانه روز)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست نمودن، سجده بر خاک کردن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم (در نمازها).»
برای امام حسین (ع) زیارت مخصوص مأثوری در روز اربعین وارد شده که شیخ طوسی (ره) آن را با سندی معتبر از «صفوان بن مهران» روایت کرده است؛ امام صادق (ع) در این زیارت، به حکمت شهادت جدّش و محصول ایثار آن حضرت اشاره فرموده و افزوده است: این فداکاری مردم را از جهالتی که بر اثر تبلیغات سوء امویان به وجود آمده و آنان را از موازین قرآنی و سنّت محمّدی (ص) دور کرده بود، رهایی داد و اساس حرکات تبلیغی بنی امیّه را - که به دروغ خود را وارثان پیامبر (ص) معرفی نموده؛ ولی جامعه را در ضلالت و بدعت قرار داده بودند - افشا کرد و تعلیمات مذموم یزیدیان را رو به زوال برد تا اسلام راستین را احیا، پابرجا و استوار سازد.
در فرازی از این زیارت میخوانیم: «وَ أَشْهَدُ أَنَّک مِنْ دَعَائِمِ الدِّین وَ أَرْکان الْمسْلِمِینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّک الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِی الرَّضِی الزَّکی الْهَادِی الْمَهْدِی وَ أَشْهَدُ أَن الْأَئِمة مِنْ وُلْدِک کلِمَة التَّقْوَی وَ أَعْلَامُ الْهُدَی وَ الْعُرْوَة الْوُثْقَی وَ الْحُجَّة عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا؛ واهی میدهم که تو از ستونهای دین و پایههای مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمن هستی؛ و گواهی میدهم که پیشوای نیکوکار، با تقوا، راضی به مقدرات حق، پاکیزه، هدایت کننده، و هدایت شده ای؛ و گواهی میدهم که امامان از فرزندانت، اصل تقوا و نشانههای هدایت و دستگیره محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند.»
«ابوریحان بیرونی» نوشته است: بدان سبب این زیارت را اربعین نامیده اند که گویند چهل نفر از اهل بیت امام حسین (ع) بعد از مراجعت از شام، قبر آن حضرت را زیارت کرده اند.
اولین زائر امام حسین(ع) در روز اربعین
جابر بن عبدالله انصاری، به حسب نقل اکثر مقاتل، اولین کسی بود که در اولین اربعین؛ یعنی در بیستم صفر سال ۶۱ ق مرقد امام حسین (ع) را زیارت کرد.مهمترین نکته درباره اربعین سید الشهداء (ع) روایت امام عسکری (ع) است.
امام حسن عسکری (ع) در اهمیّت زیارت اربعین فرمود: «عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ؛ صَلَاة الْخَمْسِینَ وَ زِیارَۀ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ نشانههای مؤمن (شیعه) پنج چیز است: نماز پنجاه رکعت (در شبانه روز)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست نمودن، سجده بر خاک کردن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم (در نمازها).»
در کتاب «بشاره المصطفی» آمده است، عطیه عوفی می گوید: به همراه جابر بن عبد الله انصاری به منظور زیارت قبر امام حسین(ع) وارد کربلا شدیم. جابر نزدیک شریعه فرات رفت. غسل کرد و لباسهای نیکو پوشید. سپس به طرف قبر مطهر حرکت کردیم. جابر هیچ قدمی را برنمیداشت، الا اینکه ذکر خدا میگفت، تا به نزدیک قبر رسیدیم. سپس به من گفت: مرا به قبر برسان. من دست او را روی قبر گذاشتم. جابر روی قبر افتاد و غش کرد.
من مقداری آب روی صورتش پاشیدم. وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین. سپس گفت: ای حسین چرا جواب مرا نمیدهی؟ بعد به خودش گفت: چگونه میتوانی جواب دهی در حالی که رگهای گلوی تو را بریدهاند و بین سر و بدنت جدایی افتاده است.
شهادت میدهم که تو فرزند خاتم النبیین و سید المومنین و پنجمین فرد از اصحاب کساء هستی، درود و سلام و رضوان الهی بر تو باد. سپس به اطراف قبر امام حسین علیه السلام حرکت کرد و گفت: «السلام علیکم ایتها الارواح التی حلت بفناء الحسین... اشهد انکم اقمتم الصلاة و اتیتم الزکاة و امرتم بالمعروف و نهیتم عن المنکر»
«سید بن طاووس» و «ابن نما حلّی» گزارش نموده اند که چون اهل بیت امام حسین (ع) از شام بازگشتند و به سرزمین طفّ رسیدند، به راهنمای کاروان فرمودند: ما را از راه کربلا عبور ده! پس آنان مسیر را ادامه دادند تا به نینوا رسیدند که دیدند جابر و جمعی دیگر بر گرد مرقد امام (ع) اجتماع کرده اند، پس آنان با یکدیگر ملاقات کردند و به سوگواری پرداختند و مراسمی جانسوز برپا کردند.
یکی از اقوال مربوط به «رأس الحسین (ع)» این است که به بدن مطهر آن حضرت ملحق گردید؛ برخی مورخان و محدثان شیعه بر این عقیدهاند که از علل مهم آمدن اهل بیت به کربلا، این بوده است که امام زین العابدین (ع) سر مطهر را به کربلا ببرد و به بدن پاک پدرش ملحق نماید. علامه مجلسی (ره) ضمن اشاره به این موضوع، اضافه میکند: زیارت اربعین در سالگرد این روز، استحباب دارد.
ثواب پیاده رفتن به زیارت سیدالشهدا (ع) به روایت امام صادق (ع)
امام صادق (ع) درباره ثواب زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده میفرماید: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین (ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمى دارد یک حسنه برایش نوشته، یک گناه از او محو مى فرماید، یک درجه مرتبه هایش را بالا مى برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را مامور او مىفرماید که آنچه خیر از دهان او خارج میشود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مىگویند: اى ولى خدا! گناهانت آمرزیده شد، تو از افراد حزب خدا، حزب رسول او و حزب اهلبیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید، آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد. (کامل الزیارات ص ۱۳۴)
چهل شبانه روز است که مرثیه هایمان را به یادتای لاله پرپر تکرار میکنیم
سلام بر حسین(ع) و بر اربعین حسین(ع)، سلام بر ناله دل زینب و بر شال عزای امام زمان (عج) ،سلام بر بغضهای شکسته شیعیان؛ اربعین است و شیعیان آمده اند برای هم ناله شدن با زینب(س).
زائران اربعین این روزها غوغایی به پا کردهاند، ماجرای دلدادگی که حالا عالمگیر شده است ../ باشگاه خبرنگاران