شمال نیوز: افشین رحیمی - سوالی است که ذهن فعالان سیاسی و اجتماعی و حتی اقتصادی استان را به خود معطوف کرده است . بعضی از دوستان مطالبه استاندار بومی را دارند و دلیل آنرا آشنا نبودن یک مدیر غیر بومی بر تفاوتهای اقلیمی و فرهنگی مردمان گیلان بیان می کنند. برخی دیگر دلیل خود را عدم آشنایی استاندار غیر بومی از فداکاری ها و مطالبات اعضاء گیلانی حزب برنده انتخابات می دانند.

اینکه استاندار گیلان چه فردی باشد ؟ پاسخ این سوال یعنی انتخاب ایشان ، حق اولیه دولت هست .اما حق اولیه مردم چیست؟
شاید گفته شود : اشتغال ، رفاه ، ازدواج ، امنیت و بسیاری از موارد اینچنینی را بتوان از حقوق اولیه مردم دانست. حال سوال این هست برای داشتن هرکدام از این حقوق چه باید کرد؟ آیا دولت باید جوانان بیشتری را به استخدام خود درآورد؟ یا وام ازدواج بیشتری بدهد ؟ یا تعداد مامور بیشتری را درخیابان و چهارراهها مستقر نماید؟ قطعا دولت به طور مستقیم نمی تواند هیچکدام از این کارها را به تنهایی انجام دهد . دنیا برای توسعه اشتغال به کارآفرینی روی آورده است ، برای رفاه به کار آفرینی مراجعه می کند ، برای داشتن امنیت کارآفرینی را جدی می گیرد.

کارآفرین و کارآفرینی هم در فضای کسب و کار سالم رشد می کند ، سلامت فضای کسب و کار هم در مقابله جدی با رشوه و بی مسئولیتی مدیران و مجریان دولتی حاصل می شود. سلامت فضای کسب و کار در پی گیری انجام صحیح وظایف سازمانی نمایندگان وزارتخانه ها در گیلان است. سلامت فضای کسب و کار در شفافیت اعمال سازمانها و پاسخگویی سریع به افکار عمومی است.
اما برخورد اکثریت ما مردم در مقابل فساد و رشوه چگونه است؟ غیر ازاین هست که یا با فاسد وارد معامله می شویم یا از برخورد با ایشان منصرف می گردیم؟ و با اینکار خودمان شرایط را برای استثمار خودمان بیشتر فراهم می کنیم. یا غیر از این هست که در مقابل پاسخی که از متولی دولتی می شنویم غالبا دلایل مکفی درخواست نمی کنیم و به عبارتی با ساده ترین شکل ممکن مورد ماله کشی قرار می گیریم؟ یا …

مردم گیلان به اشتغال، رفاه ، ازدواج ، امنیت و… نیاز دارند اما برای داشتن این الزامات به مردمان مطالبه گر و پرسشگر نیاز داریم .شاید اغراق نباشد ما برای پیشرفت در گیلان به مردمان بومی نیاز داریم تا مردمان غیربومی. حال شما بفرمایید ما به کدام یک نیازمندیم؟: