شمال نیوز: از کجا شروع کنم امام عاشقم !؟... از کجا که قلمم ، نام بزرگوار حسین بن علی را تاب بیاورد و باران نشود... از کجا که سینه ام زار نزند و شرح صدر هزارباره به خرج دهد.
ازکجا آغاز کنم ای همه شادی پیامبر؟... از حجت خدا بودن تان یا از فرزند حجت خدا بودن تان... ازکجا ؟... از صوت دلارام قرآنی که شاید هنوز از اوج نیزه های خونی نینوا به گوش می رسد.
محبوب رسول ا... ! از قاب آسمان آن روزی آیا شروع کنم که چشم ها پُراز فرشته گشت و از " فطرس " ؛ همان فرشته ای که بال های پروازش را در گهواره شفاعت کردید یا از آن روز مبارکی که آمدید و خداوند ، بخاطر قدوم مطهرتان ، آتش سوزان جهنم را خاموش ساخت.
ای امامزاده ای که نام والامرتبه تان را پروردگار برمی گزیند ! آیا خوب است که از مدینه بگویم ؟ از سوم شعبانی که معصوم زاده وار پا به دنیا می گذارید و عزیز قلب همه عالم و آدم می شوید...
حسین جان ، از معبود یگانه ای که رستگاران را بر می گزیند ، بنویسم ؟ از عاشقانه های داغ و زیبا و نیلی کربلا و از وفای مردان حقیقت... از شما که نام تان ، نام علی و فاطمه است. نام زینب و عباس و علی اصغر...
از شما که کربلا را قرن هاست دشت سرخ عاشقانه ها کرده اید. سرزمین قرارها و اشک ها. از مولود آسمانی که در روزگار بی وفایی و ظلمت ، خیمه انسانیت و عشق علم می کند و پشت شقاوت و ظلم را به لرزه می اندازد و از حسینی که برای خاندان امامت و تقوا آبرو به پا می کند.
مولای شکیبا و عاشقم ، همیشه از شما آغاز می کنم و همین ، قلم مجنونم را سربه راه می کند. از شما که فرزند دامان فاطمه اید و فرزند حیدری که شهید رستگار محراب است.
ای سید و سرور من ! از شما می نویسم که در عاشورا ، از خورشید تابنده تر بودید... از شما که بندگی و خاکساری و رضا را تمام کرده اید و پیرو آیه های کتاب هدایت ، به دل کارزار زدید و یمین و یسار را نشان مان دادید.
چه کنم که باز قلمم شعله می کشد و سرخ می نویسد... آخر عمریست نوشتن از ولادت شما ، نوشتن از جبرئیلی ست که نام نورانی تان را از ملکوت به زمین می آورد و هم نوشتن از سالار شهیدانی ست که بر صورت کریه ظلم و جور ، شمشیر ایمان می کشد.
امام سومین ام ! بی قرار و اشک ریزان باز از شما و صحرای آزمایش می گویم. از رهبری اربابی که آتش عشق اش ، قرن هاست دنیا را گرم و روشن و زنده نگه داشته است و تا ابد به کام عطش ، پیاله های صبر می ریزد...
