شمال نیوز: رادیو، تنها رسانه ایست که جایگزین ندارد و در بهترین مواقع زندگی روزانه افراد و خانواده ها، دارای جایگاهی تعریف شده به عنوان همراهی مفید با آحاد شهروندان جامعه همزیستی می کند و طی آن با یکایک آنان رابطه ای دوسویه برقرار کرده و گاهی از زبان آنان و گاهی هم به زبان پاسخگویان، واژه افشانی های استثنایی اش را به رخ می کشد تا ثابت کند که رادیو، صمیمی ترین رسانه از ابتدا تا اکنون و شاید تا همیشه است!

رادیو در منزل، رادیو در محل کار، رادیو در داخل اتومبیل، رادیو در اماکن عمومی، رادیو در سفر، رادیو در حضر، رادیو در تفریحگاهها، رادیو در شادی ها و رادیو در غمها همواره همراه کسانی است که جویای خبر، مطالب ارزشمند، همدردی ها، همنوایی ها، هم اندیشی ها، همدلی ها، همزبانی ها، هم پیمانی ها و یا حتی موسیقی ها، ترانه ها، نوحه ها، مداحی ها، مولودی ها و فکاهیات نشاط انگیز اند!

می توان گفت که رادیو، سرمایه ی بی بدیل فرهنگی هر جامعه است که صندوق ذخیره ی ذهنی شهروندان به تناسب میزان استفاده از آن دارای اندوخته بیشتر و مناسب تر شده و طبعاً از بهره دهی بیشتری برخوردار می شود و از این رو باید رادیو را شبیه حساب پس انداز فرهنگی مستمعان و مخاطبان متمکنی دانست که بخاطر استفاده و دریافت دائم از این حساب پس انداز، در ردیف سرمایه داران و ثروت مندان فرهنگی جامعه اند!

حقیر که خود را از ابتدای سال 1358مفتخر به عضویت در مجموعه صمیمی و دوست داشتنی رادیو می دانم، ضمن افتخار به پذیرش چنین عضویتی توسط آقایان و بانوان فعال در رادیو، همواره بر آنم که این عضویت را بطور روزافزون، مفیدتر و مؤثرتر نموده و تا آنجا که ممکن است به غنای آن بیفزایم و به استناد تک تک برنامه رادیو سراسری و مخصوصاً رادیو مازندران شبکه تبرستان شهادت می دهم که همین حس در تک تک شاغلان در رادیو موج زده و شوق خدمت به مردم و جلب رضایت شهروندان در آنها شبیه فوّاره عمل می کند.

رادیو با نیروهای گسترده ی فکری و مهارتی با تلفیق هنر و اندیشه، در لحظه لحظه های ارتباط با افکار عمومی، اعجاز می کند و بزرگترین معجزه رادیو، ارتباط همه آحاد مردم در ابعاد سنی، جنسی، تحصیلی، سکونتی، شغلی، سلیقه ای، فرهنگی، عرفی، اعتقادی، طبقاتی و دهها معیار تفکیکی دیگر است که این حقیقت را می توان با پیگیری مستمر برنامه های رادیو کشف کرد.

بزرگترین ویژگی رادیو، برنامه سازی برای مردم نیست، بلکه فراتر از آن یعنی بودن با مردم و زندگی با مردم است و زمانی که به انعکاس و پیگیری مطالبات مردم می پردازد، زمانی که با مردم همدردی می کند، زمانی که صدای مردم را به گوش مسئولین می رساند و مدیران جامعه را به پشت تریبون پاسخگویی به مردم می کشاند، یقیناً می توان گفت که رادیو، همیشه در کنار مردم و یار و یاور مردم است.

خوشبختانه در رصد عملکرد 36 سال گذشته ی رادیو اعم از ملی و استانی، می توان رادیو را ارزش گراترین رسانه در کشورمان دانست که ضمن کمک تأثیرگذار به نهضت بزرگ فرهنگ سازی و تحول آفرینی اجتماعی، همواره با اعتقادات و باورهای مرذم نیز همراهی کرده و هرگز با ارزش های جامعه بیگانه نبوده است.

رادیو را می توان یک کتاب جامع و یم دائره المعارف کامل و البته از نوع غیرمکتوب یعنی کتابی شنیداری تلقی کرد که مصداق بارز همان عنوان یعنی یار مهربان مردم است که در تمام سطوح جامعه مخاطب دارد و مزایای واضح رادیو بر کتاب، دسترسی ارزان، تنوع مطالب، گستردگی مخاطب، ارائه هنرمندانه، زنده بودن، بکارگیری همگانی توانمندان فکری و فرهنگی جامعه و ارائه یک کار اشتراکی بجای یک اثر انحصاری است که حقیقتاً رادیو را نه تنها بر کتاب، بلکه بر تمامی محصولات فرهنگی و نیز رسانه های دیداری، شنیداری، نوشتاری و مجازی، رجحان بخشیده است.

این یادداشت که به پاس قدردانی و گفتن یک خسته نباشید به بچه های رادیو به تقریر در آمده است، قطعاً نمی تواند گویای تلاش ها و زحمات بی شائبه و شبانه روزی رادیویی هایی باشد که متأسفانه با بی مهری ها، کمبودها، کم اعتنایی ها و شاید هم نگاهها و برآوردهای نابرابر مواجه اند و از این نظر فقط می توان این کار را برگ سبزی دانست که تحفه ی درویش است.

در پایان بر خویش فرض می دانم تا ضمن تجلیل و تکریم از شهدای رادیو مازندران شهیدان تبریزی و لقمانی و نیز یادآوری هم دوره ای های رادیویی ام در شبکه ی تبرستان که با آنها کار کرده ام مثل مرحوم سیدعلیرضا بابازاده، برادران مرحوم حسین و حسن کلامی، اصغر مهرآذر، خانم صارمی، بازی برون، آقا بهرام حمیدی، ابوالقاسم عبداللهی، رضا پایندان، محمد مهدوی، علی نژاد، علی آبادی و بسیاری دیگر از همکاران که نامشان در این مجال نمی گنجد و نیز همکارانی که هم اکنون در رادیو مشغول اند و در رأس همه معاون کنونی صدای مازندران شبکه تبرستان یعنی برادر ارجمندم جناب آقای دارابی و تیم مدیریتی و اجرایی و هنری ایشان، مراتب ارادت خویش را به یکایک فعالان رادیو که همچنان چراغ این کلبه دل انگیز را روشن نگه داشته اند، اعلام دارم.

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه