شمال نیوز: پس از 28 سال انتظار سخت و طاقت فرسا به امید دیدار دوباره فرزند جاویدالاثری که در کانال ماهی عراق و در زیر بمباران هواپیماهای رژیم بعث با انفجار تلی از مهمات، کاملاً پودر شده و هرگز قرار نبود به زادگاهش بازگردد، جسم نحیف ابوی ارزش گرا و ولایتمدار سردار شهید، سرلشگر پاسدار یاسر غرایاق زندی فرمانده تخریب لشکر 25 کربلا، در آستانه 80 سالگی، بیش از این نتوانست با دل شکیبایش همراهی کند و مشتاقانه به پرواز درآمد تا اگر پسر عزم دیدار پدر نکرد، اینبار او یعقوب وار به دیدار یوسفی بشتابد که عزیز ملائک در عرش الهی است!

مرحوم شادروان، خلدآشیان و جنت مکان، حاج میرزاقلی غرایاق زندی که طبق رهنمود امام راحل به عنوان یکی از خانواده های شهدا، چشم و چراغ جامعه و مردم و مشخصاً نور چشم اهالی کلاردشت و چالوس در غرب مازندران بود، با عشقی سرشار از ارادت به ولایت و قلبی مالامال از اشتیاق که مشتاقانه برای دیدار قریب الوقوع مرادش می تپید، در حالی به ندای حق لبیک گفت و به دیدار خدا شتافت که در این 28 سال بر سر مزاری در گلزار شهدای چالوس آرام می گرفت که از فرزند رعنایش، تنها و تنها لباس سبز پاسداری اش را به خاک که نه، بلکه به ویترین مزارش به ودیعت گذاشته بود.

مهربانی، صبوری، معنویت، آرامش، تقوا، توکل، توسل، عشق به خاندان نبوت و امامت، ارادت به ولایت، وفاداری، فداکاری، خلوص، پاکی، صداقت، یکدلی، ایمان، عبادت، بندگی، آزادمنشی، بی ادعایی، دلدادگی، عاشقی، ساده دلی و ساده زیستی و دهها صفت ریز و درشت یک زندگی مؤمنانه، ویژگی هایی بود که وجود ذیجودش موج می زد و در اندک زمانی، همنشینانش را شیفته صفای باطن و مشتاق نگاه به چهره همیشه غرق در تبسّم و در عین حال کم تکلّم خویش می کرد.

توفیق آشنایی ام با ایشان در همین دهه آخر زندگی گهربارش که در کوله بارش تقوا، ایثار، ازخودگذشتگی، تربیت فرزندان صالح، عبادت خالصانه، عمل به ادعا، وفای به عهد، ماندگاری در چبهه اسلام، راضی بودن به رضایت خدا، امید به عنایت الهی، دادن شهید در راه خدا و دهها سرمایه و ره توشه دیگر نهفته بود، سعادتی بود که نصیبم شد و حالا خبر ارتحال غم انگیزش، نه تنها قامت فرزندان و اقوام نزدیک، بلکه کمر مرا هم شکست!

من در چهره تابناک این ابوالشهید، یکبار دیگر حکمت این حدیث نبوی را که فرمود: بهشت جای ساده دلان است را به عینه تجربه کرده ام و شک ندارم که مقصد ساده دلان و پاکدلانی همانند مرحوم غرایاق زندی، قطعاً بهشت جاودان الهی است که علاوه بر این ساده دلی، ذخیره ای را پیشاپیش فرستاده و شهیدی را تقدیم خدای خویش کرده است که در بهشت، چشم در راهست و بی صبرانه او را انتظار می کشد!

آفرین بر کسی که دنیا را ساده گرفت و بدون دریافت هیچگونه امکانی از نهادهای ذیربط، تا روز آخر در بستر زحمات و دسترنج بازوی خویش زندگی کرد و همه مطالباتش را به روز قیامت و درگاه الهی واگذار کرد و امید آنکه او به واسطه همین آشنایی و ارادت متقابلی که بوجود آمده بود، واسطه شفاعت ما شده و دست ما را در روز بی کسی ها بگیرد و بفشارد و به دست شافعان قیامت بسپارد.

آخرین دیدار ما در بیمارستان امام خمینی(ره) ساری بود که برای آخرین عمل جراحی از بیمارستان چالوس به این بیمارستان منتقل شده بود که متأسفانه بخاطر اُفت شدید توان جسمی، پزشکان متخصص بخاطر احتمال بازگشت ناپذیر بودن از بیهوشی، از انجام ان عمل اجتناب کردند.

به هر حال انسان در این دنیا که محل گذر است، فقط و قطعاً یک رهگذر است و جاودانگی نخواهد داشت و بالاجبار باید کوچ کند و از این دارفانی به دیارباقی بشتابد و مرحوم زندی، به جایی رفت که مقصد همه ماست و مهم تر از رفتن، چگونه رفتن و به کدام مقصد شتافتن است که خوشبختانه عاقبت بخیری ایشان بر ما و همه کسانی که با او زندگی کرده اند و آشنایی داشته اند، مسجل است.

در پایان ضمن عرض تعزیت به بازماندگان این عزیز از دست رفته، مخصوصاً ام الشهید، همسر مکرمه ایشان و فرزندان و نوه های صبور و بالاخص نوه عزیزش، فرزند و یگانه یادگار سردار شهید که همنام و هم سیمای شهید نیز هست، دکتر یاسر (محمدسعید) غرایاق زندی، از خدای متعال برای این مرحوم نیز علو درجات الهی را مسئلت می نمایم.

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه