سرزمین فلسطین شامل دو منطقه جدا از هم به نام های کرانه باختری رود اردن و منطقه غزه است. کرانه باختری در شرق سرزمین های اشغالی و غزه در جنوب غربی آن است. طول منطقه غزه 41 کیلومتر (فاصله تهران تا فرودگاه امام) و عرض آن بین 5 تا 15 کیلومتر است. (طول خیابان ولیعصر تهران از تجریش تا میدان راه آهن 13 کیلومتر است.)  منطقه غزه به مساحت 360 کیلومتر مربع در جنوب سرزمین اشغالی فلسطین قرار دارد. مساحت این منطقه 4 برابر مساحت جزیره کیش (90 کیلومتر مربع) است.

منطقه غزه شامل شهرهای کوچک و بزرگ از جمله شهر غزه است. منطقه غزه از جنوب با مرز مصر، از شرق و شمال با اسرائیل و از غرب با دریای مدیترانه همسایه است.  هر گونه ورود و خروج کشتی ها به منطقه غزه از راه دریا ممنوع است و نیروی دریایی اسرائیل مانع از عبور و مرور کشتی ها به سمت غزه می شود. راه ورود کالا به غزه نیز از طریق گذرگاه رفح در جنوب غزه و هم مرز با مصر و 5 گذرگاه در مرز اسرائیل است. علاوه بر این در جنوب غزه، افرادی با حفر تونل انواع کالاها را از مصر وارد منطقه غزه می کنند

منطقه غزه با داشتن یک میلیون و 800 هزار نفر جمعیت، متراکم ترین منطقه مسکونی جهان است. بخش عمده ساکنان غزه را آوارگانی تشکیل می دهند که از سایر شهرها و روستاهای اشغال شده فلسطین به دست اسرائیل، به منطقه غزه آمدند. 99 درصد جمعیت غزه، مسلمان و بقیه فلسطینی های مسیحی هستند. نرخ رشد جمعیت در غزه 8 درصد است.  پول مورد استفاده در منطقه غزه، دلار آمریکا و شیکل (واحد پول اسرائیل) است. تا قبل از تابستان 2005، منطقه غزه در اشغال نظامی اسرائیل بود اما در این سال، اسرائیلی ها به از غزه عقب نشینی کردند. 7700 اسرائیلی در چند شهرک در غزه زندگی می کردند اما پس از عقب نشینی از منطقه غزه، این شهرک ها تخلیه شدند و کنترل منطقه غزه به دولت خودگردان فلسطین سپرده شد.

 حماس در انتخابات پارلمانی سال 2006 توانست اکثریت کرسی های پارلمان فلسطین را از آن خود کند. پس از آن اسماعیل هنیه عضو ارشد حماس به عنوان نخست وزیر توسط محمود عباس رئیس دولت خودگردان فلسطین منصوب شد اما اختلافات میان دو طرف بالا گرفت و عباس، هنیه را از نخست وزیری برکنار و کابینه موقت تشکیل داد. به دنبال این حادثه، حماس در سال 2007، نیروهای دولت خودگردان را از این منطقه اخراج کرد و کنترل این منطقه را به دست گرفت. از آن زمان تاکنون اسرائیل گذرگاه های مرزی با غزه را بست و حمل و نقل کالا و افراد به غزه را به حداقل کاهش داد. منطقه غزه دارای راه آهن تک خطه شمالی - جنوبی است که هم اکنون تخریب شده و قابل استفاده نیست. این خط آهن قبلا از جنوب به راه آهن مصر و از شمال به راه آهن اسرائیل متصل می شد.

 تنها بندر نوار غزه پس از انتفاضه سال 2000 میلادی، نیمه کاره رها شد. فرودگاه غزه با هزینه 86 میلیون دلاری ژاپن، مصر، عربستان سعودی، اسپانیا، آلمان و مراکش در جنوب منطقه غزه ساخته شد. این فرودگاه ظرفیت حمل و نقل 700 هزار نفر در سال را داشت. این فرودگاه برپایه توافقنامه اسلو در سال 1994 افتتاح شد اما در سال 2000  به دستور اسرائیل بسته و تاسیسات و باند آن هم درسال 2001 در حمله ارتش اسرائیل تخریب شد.

 منطقه غزه از شبکه ابتدایی تلفن ثابت و از خدمات تلفن همراه موبایل برخوردار است. شرکت فلسطینی "پل تل" با نام برند "جوال" و شرکت اسرائیلی "سلکام" مهمترین ارائه کننده خدمات موبایل در غزه هستند. همچنین شرکت های متعددی در منطقه غزه در حال ارائه اینترنت هستند. در بخش هایی از منطقه غزه، کشاورزی انجام می شود اما نظامیان اسرائیل مانع کشاورزی در بخش هایی از منطقه غزه می شوند.  در ساحل منطقه غزه، ماهیگیری انجام می شود. ارتش اسرائیل به ماهیگیران غزه تنها اجازه می دهد در فاصله 5.5 کیلومتری از ساحل، ماهیگیری کنند. این فاصله قبل از این 11 کیلومتر بود اما در ابتدای سال جاری میلادی، کاهش یافت.

 مرکبات ،‌توت فرنگی و گل مهمترین کالاهای صادراتی منطقه غزه است. منطقه غزه دارای کارگاه ها و کارخانه های سبک است. این منطقه دارای رستوران های مختلف، هتل، شهربازی و چند دانشگاه است. بخشی از برق غزه توسط اسرائیل و بخشی دیگر در نیروگاه هایی مستقر در غزه تامین می شود. سوخت این نیروگاه نیز از سوی اسرائیل با هزینه سازمان ملل یا دولت محلی غزه تامین می شود.

 آب، برق، سوخت و بنزین منطقه غزه از طریق اسرائیل و با هزینه دولت محلی یا کمک های خارجی تامین می شود. در حال حاضر منطقه غزه توسط کابینه حماس به ریاست اسماعیل هنیه (نخست وزیر) اداره می شود. این در حالی است که منطقه کرانه باختری توسط کابینه خودگردان فلسطین به ریاست محمود عباس مدیریت می شود.