کلماتی از قبیل خبر، خبرچین ، مخبر، خبرنگار، اخبار و خبرگزاری و نهایتا همه مقوله های از این مضامین که تعاریف و معانی هریک در تمامی دانشکده های رشته مربوطه تعریف و تشریح و توصیف می گردد ،شده است. جزیی ازگذران زندگی همه جهانیان که حتی دیده شده سلاطین و اربابان حاکمیت ها و حکومتها تحت هر شکل و شمایلی مسئولیت اموری را به عهده دارند برای کسب رجاحت در میان توده های عوام و جماعات کشورشان حاضرند با هزینه میلیاردها تومان از طریق رسانه های نوشتاری ، گفتاری و صدا و سیما با عنوان حاکم یا مدیر مسئول مردمی و خدمتگذار جلوه نمایند .لذا نقش خبرنگاران در زمینه گزارشگری به تبع آن این همه رسانه ریزو درشت در جهان آن هم در جهت انعکاس اخبار و گزارشات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و... بوجود آید و در این امر سرمایه گذاری شود این خبرچین های محلی بودن که بقول معروف یک کلاغ چهل کلاغ می کردند و شنیداری خود را درست یا نادرست به گوش اینان می رساندند به طور مثال چنانچه همسایه ای آش شعله زرد نذری اش را در ظرف بزرگی به خبرچین می داد می شد آدم خوب و از بزرگان و نیکان محله و البته اگرقضیه برعکس بود همسایه مورد بحث از سوی خبرچین با چنان حکمی روبرو می شد که فقط کلمه اعدام روی آن نوشته شده بود. این موضوع بعدها و تا هم اکنون درهمه کشورهای جهان مسئولین اطلاعاتی را بر آن داشته که برای اداره جامعه هر کشور و حاکمیتی از خبرچین ها تحت عنوان مخبر اطلاعات لازمه را کسب نمایند که البته اهمیت و صحیح یا نادرست بودن گزارشات مخبرین بستگی به رسیدگی و برداشت مامورین خبره ای دارد که با استفاده از معلومات و تجربیات خود آن گزارش باصطلاح خام را به موضوعی پخته تبدیل نموده و در جهت منافع کشور و حاکمیت کشور خود به مبادی بالاترمنعکس نمایند . خبرنگاران ممکن است برای رسانه ها و صدا و سیما یعنی مراجع نوشتاری و گفتاری و تصویری و یا بدون مرز تحت عنوان خبرنگاران بین المللی اشتغال بکار داشته باشند در نهایت تحت هر عنوان که به این امر پر مخاطره و خطیر خدمت نمایند مجاهدات و زحماتشان هرگز از دیدگاه مردم واقع بین فراموش نخواهند شد چه اینکه دیده شد خبرنگاران برای کسب اطلاعات دقیق از وقایع رخ داده و در شرف وقوع حتی جان خود را از دست دادند که نمونه های بارز آن خبرنگاران کشته شده یا شهیدی که به جبهه های جنگ اعزام شده و رفته اند و دیگر بر نگشتند و به همین انگیزه است که یاد و خاطره آنان هیچ گاه از اذهان عموم دور نخواهد ماند .

متاسفانه دیده شده خبرنگاری در کمال خلوص نیت صحیح واقعه بوقوع پیوسته را انعکاس داده مثلا خشک شدن منابع آبی و آتش سوزی درختان و نمونه های دیگر ، از بین رفتن منابع ملی ، لیکن مسئول یا مسئولین مربوطه که از اطلاع موضوع باخبر شدند علاوه بر اینکه اقدام مثمر ثمری در این راه ننموده اند موجبات این موضوع را فراهم نموده اند تا معاندین کشور با اطلاع از موضوع حملات رسانه ای خود را متوجه حاکمیت نمایند در نهایت خدمات صادقانه خبرنگاران زیر سوال می رود. بنابراین خدمات و زحمات این قشر همواره با مسئولیت مسئولین ارتباط تنگاتنگ دارد . به نحوی که هر دو طرف قضیه لازم و ملزوم یکدیگرند .

هوشیاری خبرنگاران می طلبد در انعکاس مطالب به گونه ای عمل کنند که موجبات سو استفاده معاندین به کشور را فراهم نسازند زیرا با توجه به راه های حیله گرانه از طریق دستگاه های پیشرفته موجود راههای متقلبانه از گذشته بیشتر امکان پذیر است ناخواسته امکان آن وجود دارد خبرنگاری در دام چنان قولهای جاسوسی بیفتد که همه آرزوها و خدمات خود را بر باد رفته ببیند و تا چشم باز کند مشاهده نماید به عنوان جاسوس بیگانه شناخته شده است و ناخواسته ای که مارک خواستن بر سوابقش خورده است . چه اینکه سازمان های جاسوسی در جهان با اولین کسب خبر از سوی خبرنگار امکان آن را خواهد یافت تا با تطمیع یا تهدید یا هر مقوله نامردمی دیگر که در ساز و کار خود دارند آن خبرنگار نگون بخت را در کسوت جاسوس کشور خود قراردهند . بدیهی است خبرنگاران هوشیار در چنین شرایطی با اطلاع رسانی به مامورین داخلی می توانند خود را از منجلاب بوجود آمده نجات بخشند.

در خاتمه ضمن آرزوی توفیق و سلامت برای همه همکاران در عرصه اطلاع رسانی به منظور حفظ و شانیت خبرنگاری , برخی از دوستان خبرنگار متاسفانه در فضای رسانه با تخریب نمودن و توهین کردن به زحمات صادقانه چندین ساله برخی همکاران همت گماشتند و این دوستان فراموش کردند تحقیر دیگران موجبات عزت و کرامت انسانی را برایمان فراهم نخواهد ساخت شاید به دست آوردن هر گونه امتیازات و امکانات مالی زندگی و ادامه آن را برایمان شیرین کند لیکن نه با هر قیمتی زیرا آخر و عاقبت کار همه مان مصداق بارز یک بیت شعری است که بر روی سنگ قبر مادر کهنسال از دنیا رفته ای است در گورستان در ملامجدالدین ساری که به شرح زیر حک شده است.

دل بر این دنیا مبند همچو شاه عباس رفت        جامه زرین گذاشت و با کرباس رفت