کجا رفت آن شهادت‌طلبی، آن مجاهدات بدون ادعا؟

کجا رفت آن دست محرومان را گرفتن؟

کجا رفت اجابت فریادهای “یا للمسلمین”؟

کجا رفت آن شعارهای حمایت از مستضعفین و پابرهنه‌ها؟

از حقیر سوال شد که چرا لباس پاسداریِ بدون درجۀ سال‌های اول انقلاب را در راهپیمایی روز قدس پوشیدی؟

یک کلام خواستم بگویم: برگردیم به ارزش‌های انقلاب، برگردیم به صفا و صداقتِ روزهای آزادی خرمشهر، برگردیم به برادری­‌ها، برگردیم به فضای رفع محرومیت، برگردیم به سلامت اقتصادی روزهای اول انقلاب، برگردیم به وحدتِ روزهای بعد از شهادت شهید بهشتی. به راستی در کشور چه چیز کم داریم؟

رهبری و نظامی داریم که همچون نخ تسبیح، همۀ ما را گرد یکدیگر جمع می‌کند. ملتی داریم که پانصد میلیون جمعیت را در کل منطقه می­‌تواند اداره کند. معادن و منابعی داریم که قادر است یک میلیارد جمعیت را رفع نیاز کند. دین و مذهبی داریم که می‌تواند قلوبِ سخت‌ترین دشمنانِ بشر را تسخیر کند. البته نمی‌گویم خدای ناکرده تمام ارزش‌های انقلاب از دست رفته، که اگر چنین بود محاصره اقتصادی نمی‌شدیم و غرب و اسرائیل با ما خصومت نمی‌ورزیدند، بلکه می‌خواهم بگویم که تنها راه جهشِ این انقلاب و رفع مشکلاتِ ناشی از فساد و تبعیض و فقر در کشور، فقط و فقط بازگشت صادقانه و گسترده به ارزش‌های انقلاب اسلامی است که باید از مسئولان و جناح‌های سیاسی کشور آغاز شود. ارزش‌های انقلاب، تنها ساده‌زیستی و استکبارستیزی نیست؛ برادری، شهادت طلبی، صداقت و صمیمیت و نیز حفظ بیت المال و … همه و همه جزء لاینفک ارزش‌های انقلابند. همه ارزش­‌های انقلاب را باید با هم ببینیم.

آری، لباس سپاه پوشیدم که هم از رزمندگان و مظلومین سوریه، فلسطین و عراق حمایت کنم و هم بگویم تنها راه نجات منطقه، این است که ما در داخل کشور، عمیقا به ارزش‌های انقلاب اسلامی برگردیم.

موج ناامنی که از سوریه و عراق شروع شده و امروز به فلسطین رسیده است اگر مهار نشود در ماه‌های آینده وارد لبنان و خلیج فارس شده و احتمالا در آن صورت به ایران هم کشیده خواهد شد.

می­‌بینید که در مذاکرات ۱+۵ در مقابل تواضع و فروتنی ایران، چگونه زیاده‌خواهی می‌کنند. آری، ما باید قوی‌تر شویم ولی تنها راه آن، بازگشت کامل به ارزش‌های انقلاب است. جامعۀ ما نیاز به آزادسازی یک انرژی بزرگ معنوی دارد که تنها با بازگشت به ارزش‌های انقلاب، این مهم، شدنی است.»